In Leidschendam-Voorburg wonen best veel mensen uit een ander land. Ongeveer een op de drie inwoners is niet in Nederland geboren. Daarmee staan we vrij hoog op de lijst van ‘diverse’ gemeenten.
Dat zien we ook terug bij de naturalisaties. Ongeveer elke anderhalve maand hebben we een ceremonie. Tijdens die plechtige bijeenkomst leggen de mensen die Nederlander willen worden de eed of de belofte af. Dat heet ‘de verklaring van verbondenheid’.
Voordat je de Nederlandse nationaliteit mag krijgen moet je best veel doen. Je moet eerst het participatie-verklaringstraject door. Dan ben je nog statushouder. Als je dat een aantal jaar bent geweest kun je naturalisatie aanvragen. Dat betekent: Nederlander worden. Dan worden weer al je papieren gecheckt, en bijvoorbeeld je strafblad. Als dat in orde is, kan de procedure opgestart worden.
Wel moet je dan je inburgering afgerond hebben.
Die inburgering is meer dan alleen de Nederlandse taal en gewoonten leren. Als je uit een land komt waar scholing lastig is, moet je soms ook nog helemaal leren lezen en schrijven. En dat is niet simpel. En gaat ook niet altijd goed (genoeg).
Deze week mag ik op bezoek bij het bedrijf dat onze inwoners hierbij begeleidt.
Ik ben heel benieuwd!