Column Martijn Vroom – Lichtjes
Deze weken zijn er her en der lichtjesfeesten. Was het eerst Divali, daarna kwam Chanuka, en kerst komt er aan. Maar voordat het kerst is, wordt er nog meer licht de wereld ingebracht. Ontstaken we vorige week de lichtjes van de kerstboom bij de Oude Kerk, deze week is het lichtjesavond op de oude begraafplaats in Voorburg.
Volgende week wordt het Huygens Kwartier mooi aangelicht, ik ben heel benieuwd. Een schitterende oude kern, met historische panden, helemaal in kerstsferen.
Op de avond voor kerst plaatsen we lichtjes op de oorlogsgraven. Een oud gebruik dat op heel veel plekken in de wereld plaatsvindt. Een teken dat we in gedachten bij de mensen zijn die gevallen zijn in de strijd, en bij hun familie en nabestaanden.
We leven in een wereld waar behoefte is aan licht. Een lichtje dat een ander aansteekt, maar ook wij zelf kunnen een lichtje aansteken. We kunnen ook een lichtje zijn voor een ander.
Een cliché is het, maar niet voor niets: als er een lichtje schijnt, verdwijnt het donker. Veel mensen leven – al dan niet af en toe – in het donker. Hoe mooi kan het dan zijn om zo nu en dan met een klein gebaar, een kaartje of een kaarsje bijvoorbeeld, een lichtje te ontsteken?