Beluister hier de column

Soms moet je een traditie beginnen – zoals bijvoorbeeld het recente Ted Meines-symposium. Dat noemden we niet voor niets het ‘eerste’. Een eerste in een – kleine knipoog – lange traditie. Een oudere traditie is de kerstboom als lichtbrenger in de wereld. In Noord-Europa doen we dat al een jaar of 2500, liefst met een boom die groen blijft in de winter. Lichtjes er in en er omheen, tegen het donker.

Het gezegde is niet voor niets: met 1 ontstoken kaarsje is het duister niet meer absoluut.

Komende vrijdag ontsteken we de kerstboom in de Herenstraat. Vorig jaar mocht ik daar voor het eerst bij zijn als burgemeester. Het was echt heel gezellig – en mooi. Als u nou denkt: leuk, met z’n allen gezellig een vrolijke daad van verzet tegen donker en duister plegen! Kom dan ook. Liedjes, muziek, even samen.

In deze tijden hebben we zulke momenten steeds meer nodig denk ik. Groot en klein. In ons eigen leven, maar ook in het leven van anderen. In vrijheid leven betekent ook dat je de ruimte en tijd krijgt om iets voor iemand anders te doen.

Voor iemand die je kent – maar misschien ook voor iemand die je niet kent?