Beluister hier de column

Zo langzamerhand komen we bij de dingen die ik in Leidschendam-Voorburg al een keer heb meegemaakt. Ik ben vorig jaar op 6 maart begonnen. ‘Mijn’ eerste honderdjarige, of eerste bezoek aan een sportclub, eerste keer 4 mei, intocht Sinterklaas. Het laatste echt nieuwe was afgelopen weekend. De herdenking van een ongelofelijk drama.

In de Tweede Wereldoorlog lag aan de noordzijde van Den Haag een grote Duitse raketbasis. De Duitsers probeerden zoveel mogelijk van de Engelse steden kapot te schieten met hun raketten. Terreur die je ook deze dagen weer ‘gewoon’ op het nieuws ziet langskomen. Verschrikkelijk.

Bij de poging van de Geallieerden — met heel veel bommenwerpers van de Britten en Fransen — om deze raketbasis te vernietigen, gingen er dingen verschrikkelijk mis. De bommen vielen op een woonwijk – met meer dan 500 doden en heel veel gewonden tot gevolg. De wijk brandde uit, de ruïnes stonden nog jaren na de oorlog koud en kil overeind.

Omdat veel mensen werden opgevangen in Wassenaar en Voorburg, leggen sinds jaar en dag ook de burgemeesters van die gemeenten een krans op 3 maart. Zo ook dit jaar. Het was een hele mooie bijeenkomst, waarbij ook overlevenden een rol hadden.

Volgend jaar is het bombardement 80 jaar geleden. Belangrijk om met elkaar stil te staan bij de verschrikkingen die oorlog met zich meebrengt.