De komende weken kennen flink wat bijzondere momenten.
4 En 5 mei komen er aan.
De oproep om op juist die dagen de nationale driekleur nog een keer om te draaien, zodat het rood weer boven hangt, is me uit het hart gegrepen. Het noodsignaal – want dat betekent een omgekeerde vlag – is gehoord en erkend. Als je nu nog boos bent of zorgen hebt, zou ik de grote rode boerenzakdoek-vlag een goed symbool daarvan vinden.
Want laten we eerlijk zijn: onze nationale vlag is niet ‘van de regering’. Die is van ons allemaal – en zeker in de meidagen is hij van de mensen waarvan de vader, zoon, dochter of vriend is omgekomen ten dienste van het vaderland.
In strijd of preparatie daarop. Dat moeten we ook erkennen en herdenken in dankbaarheid. En verdriet.
Maar voordat die dagen beginnen was de ‘lintjesregen’. Ik vind dat een flauw woord, want het is nogal wat.
Mensen ontvangen een medaille van de koning. Voor grote inzet op lokaal niveau – dan word je Lid in de Orde van Oranje Nassau. Of zelfs inzet landelijk, dan mag je Ridder worden in die orde. En soms zelfs nog hoger en meer.
Wat bijzonder!
En wat geweldig dat mensen zich zo inzetten voor onze gemeenschap!