14-07-2019

Met deze column ga ik mij niet populair maken en word ik vermoedelijk bijgezet in het mausoleum van azijnpissers als René van der Gijp en Johan Derksen die weinig lovende woorden aangaande het niveau en de kwaliteiten van de Oranje leeuwinnen over hebben. Maar het moet mij toch van mijn hart; ik vind het vrouwenvoetbal maar ‘zo zo’. Tja, wat is ‘zo zo’? Nou dat het net geen onvoldoende is maar zeker ook geen voldoende. Mijn rapportcijfer is dan ook een 5,6 en laten we wel zijn, daar ga je tegenwoordig ook mee over naar de volgende klas of jaar en dat is precies wat de ploeg van bondscoach Sarina Wiegman het hele toernooi heeft gedaan; overgaan naar de volgende ronde en tegen de Zweden zelfs met de hakken over de sloot. Laat ik daarbij wel direct de kanttekening maken dat de dames voor ijver en vlijt een dikke voldoende hebben gescoord. Aan hun inzet valt niets af te dingen. Daar neem ik mijn denkbeeldige oranje hoed voor af. Maar het spel zelf….. vaak niet om aan te zien.

Slechte balcontrole, over het leer maaien, koppen met de ogen dicht zodat een goal meer een lucky toeval is dan een vooropgezet resultaat en een motoriek die doet denken aan een tractor die een pas de deux moet uitvoeren tijdens een balletvoorstelling in het programma ‘Boer zoekt vrouw’.

En al die analisten en criticasters maar zwijgen als het graf, doodsbang dat ze op TV door hele hordes geëmancipeerde omroepdames  plus de zich altijd voor en op de dames werpende Jeroen Pauw publiekelijk worden afgemaakt. Ik heb de laatste weken veel mannen om mij heen horen zeggen dat de dames er best appetijtelijk uitzien in hun korte dunne strakke broekjes, maar dat ze van voetballen weinig kaas hebben gegeten. Bij mannen zit het verstand soms in hun broek in plaats van hun hoofd dus om die eerste opmerking zou ik nog wel kunnen lachen mits deze anno 2019 gewoonweg niet meer kan en mag. We leven weer in het tijdperk van Koningin Victoria en dat is toch echt een andere koningin dan Viktoria Beckham van die secret luxe lingeriezaken. En dat vrouwen niet of niet goed kunnen voetballen, tja daar zit toch wel een kern van waarheid in als je de afgelopen weken objectief naar het WK damesvoetbal hebt gekeken. Maar ook dat is op straffe van verbanning van slaapkamer naar zitbank geen verstandige opmerking.

Ik zou het Oranje damesteam wel eens willen zien spelen tegen het 1e mannen elftal van FC Dordrecht of een andere ploeg uit de Keuken divisie, sorry Keuken Kampioendivisie. Ik denk dat ze er, net als tegen Amerika met minimaal 2-0 aan gaan.

Wat ik eigenlijk, met een vette knipoog wil zeggen, is dat het vrouwenvoetbal nog moet rijpen. Ik weet zeker dat over 8 a 10 jaar het vrouwenvoetbal volwassen zal zijn en zich kan meten met het niveau van heel wat teams uit de ere-divisie. En om heel eerlijk te zijn; ik heb genoten van de aanvalskracht van Lieke Martens, de scoringsdrift van Vivianne Miedema, de tomeloze inzet van Danielle van de Donk, het fanatisme van Shanice van de Sanden en van zowel het gegrabbel als de klasse van keepster Sari Veenendaal.

Maar het totaalbeeld…. Dat was toch maar ‘zo, zo’ !