Column Joop van der Hor – Vrijheid van meningsuiting is geen vrijheid van kwetsen
Beluister hier de column 
Er lopen wat gekken rond op deze wereld. Gelukkig vallen ze zo af en toe van hun voetstuk zoals Donald Trump. Het wachten is op dictators als president Loekasjenko van Wit Rusland maar dichterbij huis ook op Thierry Baudet, Geert Wilders en Henk Krol, om er maar een paar te noemen. U bent het niet met mij eens? Mooi, dat mag, niets mis mee. U heeft uw mening en ik de mijne. Zo hoort dat in een democratie waar het vrije woord op gelijke voet staat als het Heilige Schrift en de Koran. Oei, nu trap ik natuurlijk weer op teentjes en krijg ik het aan de stok met zowel christenen als moslims want beiden vinden dat hun God, Allah zo u wilt, de beste is en niets boven de bijbel of de koran geplaatst kan of mag worden. Ach al die lange tenen. Ze zijn bijna niet te omzeilen en ik geef toe, soms trap ik er juist expres op om een reactie uit te lokken en een discussie aan te gaan.
Wat er de laatste weken in onder meer Frankrijk en eigen land is gebeurd heeft helemaal niets met ‘op lange tenen staan’ te maken. Het is buitenproportioneel om iemands hoofd af te hakken als die op je tenen staat. In de bijbel mag in het Oude Testament wellicht iets staan als ‘oog om oog, tand om tand’ maar daar staat niet dat het gerechtvaardigd is om iemands nek af te snijden als je je beledigd voelt vanwege een uitgesproken tekst of beledigende tekening. Bovendien is de bijbel geen wetboek. En wat is nou eigenlijk een belediging? Je voelt je gekwetst omdat iemand een afwijkende mening heeft ten opzichte van jou, je land of je geloof. Ik vind ook dat een spotprent als die welke al 5 jaar lang aan het prikbord heeft gehangen in een klaslokaal op het Emmauscollege in Rotterdam moet kunnen. De uitgestoken tong van een onthoofd figuur met Charlie Hebdo T-shirt richting zijn beul, niet zijnde de profeet Mohammed, toont de wereld dat het vrije woord nooit zal wijken voor welke tirannie dan ook. Echter vrijheid van meningsuiting is heel wat anders dan vrijheid van iemand opzettelijk te kwetsen.
Vrijheid van meningsuiting moet een hoger doel dienen dan alleen maar zeggen wat jij van iets vindt. Voorbeeld: je ziet in Antwerpen in de Diamantbuurt een orthodoxe Jood lopen in diens lange zwarte jas, gekke of kekke hoge hoed, twee krullen langs de slapen en een brilletje op. Inderdaad, bijna alle orthodoxe Joden dragen brilletjes. Komt mogelijk omdat ze bij kaarslicht ’s avonds de Thora lezen en slecht licht is slecht voor je ogen, dat weten we allemaal want welke jongen heeft niet onder de dekens en seksboekje liggen ‘lezen’ met het gele flauwe licht van een zaklamp?
Maar om nou tegen een Jood met een bril op straat te gaan schreeuwen dat het een vuile vieze gore brillenjood is heeft geen enkele toegevoegde waarde, ondanks dat het voor de schreeuwer een vorm van vrije meningsuiting is, is het voor de gelovige man met bril een belediging en vermoedelijk ook een bedreiging als iemand midden op straat dat gaat lopen schreeuwen. Ja, het is een Jood, ja hij draagt een bril, maar nee waarom zou hij ook vuil vies en goor zijn? Uit dergelijke bijvoeglijke voornaamwoorden spreekt minachting, afkeer, haat! En het getuigd ook van een bepaalde kinderachtigheid die kinderen niet van zichzelf hebben maar door hun ouders of omgeving is ingeprent. Kwetsen en opzettelijk beledigen heeft niets van doen met vrijheid van meningsuiting. Denk daar eens aan als je een leus op een blinde muur kalkt, of in mijn geval, een column schrijft die als beledigend kan overkomen. Ik mag alles zeggen, ik mag alles schrijven, maar waarom zou ik het doen als het alleen is om te kwetsen en niet om een essentieel iets te benadrukken wat er echt toe doet?