Column Han van der Horst – Verkiezingsstrijd
Nou, lieve mensen, het is afgelopen de stembussen zijn dicht. Ik weet niet hoe het met U zit maar mij doet het allemaal weinig. De meesten van ons hebben van de verkiezingsstrijd niet veel meer gemerkt dan de tv-debatten en de interviews met lijsttrekkers. Vroeger was dat anders. Als U net al ik al wat ouder bent, dan is de kans groot dat U zich het volgende herinnert. Vader kwam thuis met een enorm plakkaat waarop in ieder geval een cijfer stond en een achternaam. Dat plakte hij dan tegen het raam van de voorkamer zodat iedereen het van de straat af goed kon zien. Wie weet had hij dat na de kerk uit het voorportaal meegenomen want de meeste mensen stemden in die dagen nog op een confessionele partij. Stond Uw wiegje in een villa of op een boerderij, dan timmerde vader misschien wel een hele stellage in de tuin of op het erf om daarmee reclame te maken voor de partij van zijn voorkeur.
Ik vond het altijd heel leuk, die verkiezingsstrijd. Ik kon net lezen en las half hardop de teksten op de plakkaten voor de ramen. AR4 Evangelische Politiek. Of CHU5 Dient heel het Volk. De VVD had alleen de drie letters VVD die ze nu nog gebruiken. Het was vooral leuk zeldzame affiches te vinden. Bijvoorbeeld die van een kasteeltje met de letters GPV. Daar stond geloof ik nummer 13 bij.
Wij hadden thuis niks op het raam en dat vond ik jammer. Ik moet een jaar of zeven geweest zijn toen ik een keer alleen thuis was en de brievenbus hoorde kletteren. Er was een krant bezorgd waarvan de achterkant net een affiche was. Ik kon toen nog niet echt lezen maar herkende wel het cijfer 7. Met lik plakte in de krant op het voorraam. De consternatie was groot toen mijn ouders samen met opa en oma thuis kwamen. Op ons voorraam prijkten behalve die 7 ook groot de afkorting van de bijbehorende partij: CPN, de Communistische Partij van Nederland. En dat voor een net katholiek gezin als het onze in het hartje van de koude oorlog. Mijn vader griste het papier weg en ik kreeg enorm op mijn sodemieter. ¨Straks moet je naar Hongarije¨, dreigde oma, ¨Met handgranaten gooien¨.
Die tijden zijn voorbij. Geen mens maakt de eigen politieke liefde kenbaar op het voorkamerraam. Er zijn haast geen verkiezingsbijeenkomsten meer. Je bent afhankelijk van de televisie. Ik zag iemand op twitter klagen over het niveau van de tegenwoordige politieke journalisten. Waarom deden die toch alsof ze een voedbalwedstrijd versloegen? Dat was de spijker op de kop! En ik ben bang dat ik het antwoord weet: uit minachting voor het publiek, voor U en mij. Ze denken dat wij dom en oppervlakkig zijn en alleen zo tot belangstelling voor de politiek verlokt kunnen worden. Het enige aardige uit de doodse verkiezingsstrijd was nog dat Pieter Omtzigt het categorisch verdraaide dit spel mee te spelen. Niet dat het hielp. Iedere keer weer zeurde zo´n licht van de NPO aan zijn kop of hij nou premier wilde worden of niet. Het leek wel of ze zijn antwoord niet begrepen. Hij legde consequent uit dat hij zijn programma wilde uitvoeren. Hij ging er zelf van uit dat hij dit het beste als fractievoorzitter kon doen en niet als premier maar uiteindelijk hing het van de omstandigheden na de verkiezingen af. En die kon niemand voorspellen. Daarna probeerde hij te vertellen wat er met Nederland moest gebeuren en hij liet zich niet afkappen. Zijn plannen zijn van uiteenlopend allooi en we zaten dan ook te wachten op journalisten die dóórvroegen. ¨Wat kost het en bij wie legt u de rekening neer?¨, . Of: ¨U bent de meest onderlegde econoom en econometrist van Nederland. U was op weg naar een internationale wetenschappelijke carrière van heb ik jou daar. Zo´n Hoekstra of zo´n Schreinemacher steekt U drie keer in Uw zak. Kon U dat niet zelf niet doorrekenen dan? En als het Centraal Plan Bureau het volgens U verkeerd doet, wat doet het dan verkeerd? Maar nee hoor: wie is uw premierskandidaat? En de laatste tijd: sluit U Wilders uit? Nou het antwoord is duidelijk: niemand sluit Wilders uit. Wilders sluit zich zelf uit met zijn plannen die volstrekt in strijd zijn met de grondwet. Hij zegt wel dat hij ze in de ijskast wil zetten maar wat in de ijskast staat, komt er altijd weer uit. Sluit U Wilders nog steeds uit? Het vragen naar de bekende weg neemt geen einde. Misschien dat de verkiezingsstrijd daarom zo saai en nietszeggend was. Ik zal hem nu muzikaal afsluiten met het enige nummer dat daarbij past: de samba op één noot https://www.youtube.com/watch?v=bI7DT0xUsvA