Lieve mensen, waar we ook wonen in onze mooie provincie, we komen allemaal wel eens Rotterdam Centraal uit. Daar worden we dan sinds een paar dagen geconfronteerd met een groot standbeeld – vier meter hoog – dat aan de stad is geschonken door de Stichting Droom en Daad. Op het eerste gezicht vraagt een mens zich af wat Rotterdam met deze kolos nu weer aan moet. Het stelt voor een stevige jonge vrouw met een Caribische achtergrond. De maker Thomas Price, een Britse beeldbouwer, noemt het Moments contained. Gevraagd naar de bedoeling verklaarde hij dat zulke sculpturen meestal grote mannen voorstellen. Denk maar aan Hugo de Groot en Oldenbarnevelt die je in het Rotterdamse straatbeeld tegenkomt. Price vraagt naar aanleiding daarvan: ¨Wie mag gezien worden? Wie moet er vertegenwoordigd worden?¨
Dat is een hele goeie vraag van Price. Ze zeggen wel eens: mensen maken de stad. Dat zijn wij allemaal bij elkaar. Daarom verdienen we net zo goed een standbeeld als Hugo de Groot. Toen mijn zoon – nu vader van mijn kleinkind – net geen vier jaar was, kwamen wij eens langs dat standbeeld. ¨Wie is dat?¨ vroeg hij. Mijn zoon dacht even na. ¨Dat is papa¨.
Nu was ik enkele momenten met stomheid geslagen. Daarna zei ik: ¨Ja! Dat is papa!¨
De vraag is nu: is dit bronzen beeld van vier meter hoog mama? Is dit een monument voor alle moeders van Rotterdam? Er bestaat een heel beroemd Frans schilderij, voorstellende een zeker bij alle vrouwen aan te treffen lichaamsdeel. Het heet ´origine du monde, de oorsprong van de wereld. In het licht daarvan is het heel passend en noodzakelijk als een stad de moeders in haar midden met een standbeeld eert. En ook dat het zo´n beeld op een prominente plaats neerzet. Het Centraal Station ligt dan als ingang tot Rotterdam voor de hand.
Het is best een mooi en sprekend beeld. Het mag dan uit Londen komen en de maker mag dan een Brit zijn maar zulke vrouwen zie je in Rotterdam op straat overal. Ze staan stevig in hun schoenen. Ze weten wat ze willen. Ze zitten vol liefde. Aan haar omklemming ontsnap je niet. Maar alles altijd wel op haar voorwaarden en niet op de jouwe. Zulke vrouwen laten geen misbruik meer van zich maken. Zij zijn best aardig maar je moet ze niet te na komen want dan kun je wat beleven. Het is volstrekt duidelijk dat ze van niemand afhankelijk hoeven te zijn. Ze kunnen zichzelf handhaven. Hoe hoger hun knotje op hun schedel staat, des te feller zullen zij reageren op dingen die hen niet bevallen.
Er zit om zo te zeggen wereld in hun bloed en in hun huidskleur en in het haartype. Ze zijn vrouwen uit een havenstad die niet alleen goederen maar ook mensen uit alle landen en continenten ontvangt. Als je dan toch een beeld neerzet, laat dat er dan ook in uitkomen.
Mama. Ze gaat voor je door het vuur maar als je stout bent of het verkeerde pad op wil, dan zal je haar van een andere kant leren kennen. Dan gaat ze niet zitten huilen. Dan pakt ze je aan met je grote mond. Dan vindt ze je zwakke plek en treft je daar genadeloos tot je weer in het gareel loopt. Big mama. Red hot mama. Sophie Tucker
Red hot mama, You are the one we need https://www.youtube.com/results?search_query=Red+hot+mama+Bette+Midler .