Er zijn van die woorden die bij mij een machteloze woede oproepen, lieve mensen. Eerst bal ik mijn vuisten. Eerst denk ik bij mij zelf: waarom komt die bedrieger er nu mee weg? Deze luie denker? Deze incompetente zakkenvuller? Deze nitwit die staat te kijken of hij net het ei van Columbus heeft gepresenteerd? Waarom staat er niemand op om hem bij zijn strot te grijpen? Moet ik niet degene zijn die eindelijk op staat en hem bij zijn strot grijpt? Maar dan maakt de woede plaats voor een gevoel van machteloosheid. Wat je ook doet, dít zijn de machthebbers van de twintigste eeuw. Dit zijn de praatjesmakers waar je nooit van je lang zal ze leven tegenop kunt. Door de inertie van de mensen. Door hun lafheid. Door het gemak waarmee ze zich een rad voor de ogen draaien. Als je Jan Lul bent van de hogebomen, dan moet je niet verbaasd staan als een ander je als een Jan Lul van de hogebomen behandelt.
¨Nu eenmaal¨ is zo´n uitdrukking, vooral in combinatie met ¨wij met zijn allen¨. Wij worden nu eenmaal met zijn allen steeds ouder¨. Een half ingestorte mantelzorger krijgt dat te horen als het wijkteam een beroep doet op de zelfredzaamheid bij jou als burger. Of als de pensioenen weer niet bij de inflatie worden aangepast. ¨Wij worden met zijn allen nu eenmaal steeds ouder. Het is een natuurverschijnsel. Niets aan te doen. Wij staan met de handen in het haar. En weer staat er niemand op die zegt: ¨Wat nu eenmaal? Hoe zo nu eenmaal? We worden met zijn allen steeds ouder. Ik moet naar de ene begrafenis van een leeftijdgenoot na de andere. In de koffiekamer van het kerkhof weten ze mijn bestelling al. Wat allemaal steeds ouder?
Je bent het slachtoffer van absurde regelgeving. Wat krijg je te horen? ¨Dat hebben we nu eenmaal met zijn allen afgesproken. Ik zeg het nog eens: dat hebben we nu eenmaal met zijn allen afgesproken. Draag je huis maar leeg: je krijgt vloerverwarming want je wijk moet van het gas af. ¨Dat hebben we nu eenmaal met zijn allen afgesproken¨. Met zijn allen afgesproken? Mij en jou zijn nooit iets gevraagd.
Maar het ergste is de dooddoener van alle incompetente idioten, van alle dorpstirannetjes, van alle luie bestuurders op elk niveau: maatwerk. Dan staat er weer zo´n meewerkend voorman bij de gemeente op, dan verheft zich weer zo´n raadslid, dan steekt weer zo´n halve gare van de zorgverzekering zogenaamd die rotkop van hem of haar boven het maaiveld en zegt: ¨Mijnheer de voorzitter, er moet maatwerk geleverd worden¨.
Maatwerk. Dan weet je zeker dat je in de kou gezet wordt, als je dát hoort. Maatwerk. Wat betekent dat, lieve mensen? Dat betekent dat de boven U gestelden ook geen idee meer hebben. Dat ze niet weten hoe de in een proces van jaren gestichte chaos moet worden ontward. Dat ze U aan U lot overlaten. Dat U het verder zelf maar moet uitzoeken.
De oplossing is maatwerk.
Ga toch fietsen met die elektrische fiets van je, die jij kunt betalen van dat topsalaris maar ik niet met mijn AOW-tje, mijn uitkerinkje, mijn werkende armenloon waar een grijpstuiver van overblijft als ik de steeds stijgende lasten heb betaald. Helaas,dat hebben we nu eenmaal met zijn allen afgesproken. Maar er komt maatwerk.
Zal je dat ook nog voor je kiezen krijgen, maatwerk. Het betekent gewoon dat er helemaal niets komt. Dat de bestendig gebruikelijke praktijk wordt voortgezet ondanks de gevolgen.
Als je het woord ¨maatwerk¨ hoort uit de mond van een bestuurder, een zorgprofessional, een volksvertegenwoordiger, dan weet je: hier is aan de machine van de samenleving een tandwiel definitief dolgedraaid. Dit lost zelfs geen control alt delete meer op. Deze computer staat vast. Dit is een onbekende fout en het apparaat wordt afgesloten. Maatwerk.