Lieve mensen, ik wil het vandaag hebben over de Rotterdamse VVD-wethouder Vincent Karremans. Hij komt namelijk met een paar smerige insinuaties aan het adres van talloze burgers in onze streek. Hij heeft er de steun van het Rotterdamse college bij en van burgemeester Aboutaleb. Het gebeurt allemaal ook nog eens op kosten van de belastingbetalers.
Wat is het geval? De gemeente begint een grote campagne onder de titel drugsimpactrotterdam.nl. ¨Er is niks party aan partydrugs¨ lees je als je deze site aanklikt. Ik raad absoluut aan dat te doen. Daaronder staat de vraag: wat weet jij over de impact van drugs op Rotterdam? Als je dan doorgaat, komen er feiten: uit rioolwateronderzoek blijkt dat de afgelopen jaren het gebruik van xtc met 63% is toegenomen en dat van cocaïne met 35%. Elke dag worden gemiddeld 70.000 lijntjes cocaïne gebruikt in Rotterdam.
Inderdaad: je weet wat ze in oud Mathenesse zingen op de wijze van Guantanamera
hasj, coke en pillen
dat is wat we willen.
Met andere woorden: het gebruik van pilletjes, coke en andere drugs is behoorlijk ingeburgerd. Niet alleen in Rotterdam trouwens, maar in ons hele uitgebreide uitzendgebied.
Wie verder gaat op de site leest: ¨In Rotterdam veroorzaakt drugsgebruik een explosie in een portiekflat¨. En: ¨Dat is helaas wel waar. Door drugs te gebruiken, financier je de drugscriminaliteit en dat zorgt voor geweld in de stad¨. ¨In Rotterdam veroorzaakt drugsgebruik een liquidatie op klaarlichte dag¨.
Een reeks affiches waarmee de stad zal worden volgehangen, versterkt deze boodschap. Leuzen: ¨jouw lijntje, zijn liquidatie¨. ¨Er kleeft bloed aan jouw pil¨.
Dat is de vuige insinuatie van Vincent Karremans en consorten aan hun medeburgers.
Nu woon ik toevallig in een stad waar drie wereldwijd opererende bedrijven zich bezig houden met de productie en marketing van verslavende genotmiddelen. Dat is bij ons een oude traditie, getuige de historische binnenstad. Bijna alle prachtige oude gebouwen – en dat zijn er bijna honderd – werden direct of indirect gefinancierd met de winsten uit dit bedrijf. En de naam van onze stad werd synoniem met het verslavende product.
Dat is jenever.
De drie grote distillateursbedrijven worden geleid door gerenommeerde families met wereldwijd een uitstekende reputatie. Zonder er ruchtbaarheid aan te geven doen zij veel goeds. Wie kennis wil maken met die tradities, moet maar eens op bezoek gaan bij het bijzonder interessante jenevermuseum. Daar kun je ook een bijzondere moutwijn kopen die in de museumdistilleerderij volgens oude technieken is gestookt en een bijzondere smaak heeft.
Hoe heeft dit allemaal zo kunnen gebeuren? Het gebruik van alcoholische dranken is in Nederland legaal. Het wordt door verstandige wetten in toom gehouden. De accijnzen zijn een noodzakelijke aanvulling op de schatkist. Er bestaat een uitgebreide verslavingszorg. Opeens schiet het mij te binnen dat de Pablo Escobar van deze branche geen stadgenoot van mij is maar wel een Nederlander. Zijn naam is Ferry Heineken.
De overheid verbiedt de handel en de productie van een groot aantal verslavende middelen. Daardoor verhindert zij eerlijke en fatsoenlijke ondernemers zich daarmee bezig te houden. Zo wordt dit alles het terrein van criminele organisaties die productie, smokkel en distributie tot in de puntjes weten te organiseren. De leiders zijn vaak uit op monopolies en bestrijden concurrenten met geweld. Ze regeren met straffe hand en liquideren wie faalt of te eigengereid is. Vandaar al dat geweld en al die bomaanslagen. Als coke en pillen net zo vrij verkrijgbaar waren als alcohol, zou de maatschappelijke ontwrichting waar we nu dagelijks de berichten over lezen, dan zou die niet plaats vinden.
Vincent Karremans, zijn bazin Dilan Yesilgöz en al die kruisvaarders tegen de drugshandel zijn zélf verantwoordelijk voor het feit dat de criminaliteit zich er over heeft ontfermd.
Ze slaan met hun vervolgingsbeleid en hun inbeslagnames geen deuk in een pakje boter. Dat blijkt uit de 70.000 lijntjes die alleen al in Rotterdam blijkbaar dagelijks worden gesnoven.
En dan geeft men de schuld maar aan de gebruikers. Geen aanbod immers zonder vraag.
Inderdaad. Net als bij alcohol en – nog wel – nicotine.
Je kunt gebruikers hoogstens dit kwalijk nemen: zij stemmen nog te vaak op politici die een vergeefse en al lang verloren oorlog tegen de drugs voeren. Wie op Karremans of Yesilgöz of weet ik wie onder hun bondgenoten stemt, speelt de drugscriminaliteit in de kaart. Niet door een lijntje te snuiven maar door dit stemgedrag.
Het enige antwoord op de drugscrisis is legalisering en regulering. Al het andere leidt tot geweld en tot nederlaag op nederlaag. En tyot slachtoffers, vaak onschuldigen.
Laat je niet in de luren leggen door politieke oplichters. En luister naar Guantanamera, niet met de Rotterdamse maar met de oorspronkelijke tekst. Mariana Avena https://www.youtube.com/watch?v=t2PYIor4dlI