Column Han van der Horst – Het feestje van Deelder
Het kan U niet ontgaan zijn, lieve mensen. Afgelopen zondag was het groot feest in Rotterdam. De hele Doelen was gevuld met fans die hun idool, de nachtburgemeester van de stad Jules Deelder kwamen feliciteren met zijn 75e verjaardag. Het werd een gedenkwaardige avond en het feestvarken liet het zich allemaal gaarne aanleunen. De hele vorige week eigenlijk want de media besteedden enorm veel aandacht aan het heugelijke feit. Deelder mocht bij Pauw komen om zijn levensstijl toe te lichten. En die is niet misselijk. Dat weten we allemaal.
Als je sommige politici moet geloven, vooral van christelijken huize, dan is Jules Deelder medeverantwoordelijk voor de ondermijning van Nederland, de liquidaties op straat en de toenemende verwevenheid van de boven- en de onderwereld. Hij is immers een druggebruiker van formaat. Al meer dan een halve eeuw. En behoorlijk onbeschaamd. Zeg je Deelder, zeg je middelen. Legale en illegale. De miljoenen liefhebbers van hasj coke en pillen in dit land krijgen tegenwoordig van hogerhand te horen dat ze er niet meer mee moeten wegkomen. Dat zij met hun aankoopbeleid niet alleen hun gezondheid verwoesten maar ook de misdaad in stand houden. Daarom moeten grote feesten voortaan drugsvrij zijn en anders worden verboden. Als lichtend voorbeeld werd op de televisie de Twentse grensplaats Glanerbrug getoond waar je een forse boete krijgt als je het waagt op straat een jointje te roken. Lik op stuk. Straffen. Al het andere is niet meer van deze tijd.
Dit alles wordt Jules Deelder niet onder de neus gewreven. Integendeel. Het maakt deel uit van zijn status van bekende Nederlander. Hij wordt er als het ware voor op zijn schouders geklopt, die dekselse Deelder.
En terecht, want door zijn manier van leven logenstraft Jules Deelder alle horrorverhalen waarmee men probeert mensen van de drugs af te houden. Hij is 75 en still going strong. Hij geeft nog steeds zijn poezievoorstellingen. Er verschijnt nieuw werk van zijn handen. Hij ziet er uit om door een ringetje te halen. En dat allemaal ondanks zijn gebruik. Hoe komt dat? Waarom ligt hij niet in de goot? Dat komt omdat hij dankzij zijn performances behoorlijk kan verdienen. Net als dure advocaten met een cokeverslaving kan hij het zich veroorloven allerlei illegale en dus dure middelen te gebruiken zonder dat hij in de schulden raakt, huis en haard verliest en op straat belandt zodat hij achter het Centraal Station als opahoer moet proberen zijn brood te verdienen. Wie het kan betalen, kan als verslaafde behoorlijk oud worden zo lang je tenminste niet verslaafd raakt aan de drug waar je longkanker van kijkt. U weet precies waar ik het nu over heb, lieve luisteraar.
Jules Deelder is het levend bewijs voor mijn stelling: als je de drugsmaffia de voet echt dwars wil zetten, legaliseer de hele handel dan en zorg dat het op een gecontroleerde manier onder de mensen komt zoals dat met alcohol ook het geval is. Natuurlijk, verslavende middelen zijn niet goed voor mensen. Het gaat ten koste van je werkkracht en je creativiteit ook al denk je in je roes nog zo goed bezig te zijn. Je hebt ze ook helemaal niet nodig. Er zijn bepaalde geestelijke oefeningen waar je net zo high en van de wereld raakt als met wiet of steviger middelen. En voor al het dopingachtige, al het speedachtige betaal je de rekening als het middel is uitgewerkt. Allemaal waar. Maar de ervaring leert dat een verbod van zulke middelen erger is dan de kwaal. Dat zie je verdomme op straat en besef in dit geval bovendien dat een onschuldig ogende plek als Goeree Overflakkee niet ten onrechte de naam Het Witte Eiland draagt. Legaliseer drugs. Controleer de kwaliteit. Laat de gebruikers accijns betalen. Met de opbrengst daarvan financier je ondersteuning bij excessief gebruik. Doen we in feite met alcohol ook. Stop de narcostaat. Legaliseer drugs. Maak een einde aan die zinloze oorlog.