Lieve mensen, misschien wordt U er zo langzamerhand misselijk van. Misschien zet U nu resoluut het geluid af maar toch moet het nog even een week na dato. Ik wil met U praten over de Boer Burger Beweging.
Wees niet bang. Ik ga niet een ¨vanuit het niets¨ verhaal houden want dit komt niet uit het niets. Caroline van der Plas en de haren vertegenwoordigen een breed gedeeld sentiment dat ik in zijn volle omvang al voor de coronacrisis zag. Dat was tijdens de fenomenale succesvoorstelling Hanna van Hendrik die op de vliegbasis Twente maandenlang speelde voor afgeladen tribunes. Wij gingen ook en moesten een plaatsje zoeken tussen honderden echtparen die je allemaal als verongelijkt kon definiëren. Ze waren informeel en slordig gekleed. ¨Kijk daar eens, nóg iemand in een jurk¨, zei ik tegen mijn lief want voor het overige droegen alle vrouwen broeken voor huiselijk gebruik. Later bleek dat de andere dame in de jurk figurant was op een bruiloft in het toneelstuk.
De afgelopen dagen hebben we op de televisie veel pas gekozen statenleden van de Boer Burger Beweging gezien. Moeder de Vrouw was rijkelijk vertegenwoordigd terwijl je aan de ogen van de mannen kon zien dat het leven hen niet had gebracht wat ze ervan hadden verwacht. Ze waren belazerd en bedonderd. Ze herkenden zich in boeren die het niet meer kunnen rooien en noodgedwongen de handdoek in de ring gooien. Ze hadden allemaal in het publiek van Hanna van Hendrik kunnen zitten, sweet Caroline voorop. In de Staten vertegenwoordigen zij niet de stem van de hoop maar van de wanhoop.
Laten we eens kijken wat de BBB wil doen om bij de verongelijkten weer een glimlach op de lippen te toveren.
Hier in Zuid-Holland doet de partij de volgende beloftes: we krijgen voldoende betaalbare woningen voor iedereen. Waar? In de hoogte aan stadsranden en in omgebouwde kantoren. Energie word gewonnen met kerncentrales, waterstof en aardwarmte. Zon en wind alleen kleinschalig, geen grote windmolenparken of zonneweides. Het MKB en familiebedrijven kunnen krijgen minder regeldruk, steun aan innovatie. Elk dorp, elke stad is verbonden en bereikbaar. Ook met nachtbussen. Nieuwbouw in dorpen alleen voor de eigen inwoners. Daklozen krijgen voorrang bij toewijzing sociale huurwoning, statushouders niet. Er moet wel huisvesting komen voor seizoensarbeiders op het platteland want die zijn nodig voor de economische groei.
We eten gezond voedsel. Er komen referenda. Beleid wordt niet met theoretische modellen gemaakt. In plaats daarvan: meten is weten. Gedwongen uitkoop van boeren komt niet im Frage.
Het uitgebreide programma bevat nog veel meer wensen. Steeds worden er doelstellingen geformuleerd. Nergens staat hoe men ze in de praktijk gaat bereiken en wie de kosten betaalt. Moet het openbaar vervoer bijvoorbeeld weer een overheidsdienst worden? Of energievoorziening? BBB is voor kleinschalige opwekking van stroom met zonnepanelen en molentjes. Hoe gaat zij dat organiseren? Wie zal er voor betalen? Komen er subsidies of leningen? Wat zijn binnen de prioriteiten de topprioriteiten? Je kunt daklozen voorrang geven bij de toewijzing van sociale huurwoningen maar als die er nauwelijks zijn, hebben ze daar ook weinig aan.
Ik heb zo´n idee dat na afloop van de onderhandelingen over de provinciale colleges een hoop BBB-ers nog verongelijkter zullen zijn. Maar wie weet krijg ik ongelijk. En daarom: Dolly Parton Mule Skinner blues. Oók een visie op hete platteland.
https://www.youtube.com/watch?v=-a0h4MIeY_A