Column Han van der Horst – Armoede in de regio
Lieve mensen, het is eigenlijk al oud nieuws. Het Rode Kruis is ook in Nederland begonnen met voedseluitdelingen omdat mensen er honger lijden. In dat kader kreeg ook het College van Rotterdam een brief. Er lopen in de grootste havenstad van Europa teveel mensen rond die niet genoeg te eten hebben. Vaak komt dat door een combinatie van lichamelijke en geestelijke problemen. Ik ontleen dit aan een commentaar van Peter Groenendijk in het Algemeen Dagblad. Hij volgt voor zijn krant de gemeentepolitiek . En de brief van het Rode Kruis heeft diepe indruk op hem gemaakt. Iedere Rotterdammer moet hem lezen, vindt Groenendijk. Hij geeft een link naar de betreffende informatie maar die heeft het AD achter een betaalbuur gezet. Tot zover alle Rotterdammers. De laatste tijd moet je voor steeds grotere delen van het AD online betalen. Dat kan natuurlijk niet anders omdat een krant zichzelf moet bedruipen. Maar het is absurd dat je geen losse artikelen kunt kopen of toegang tot de site voor een dag. Je moet je per se abonneren. Dit tussendoor, deze ergernis, deze luxe-ergernis.
Naar ik meen heeft burgemeester Achmed Aboutaleb kort na zijn aantreden gezegd dat in zijn stad dakloosheid niet mocht voorkomen maar inmiddels zie je in de hele stad de thuislozen. En armoede ook nu lege blikjes en petflesjes statiegeld opleveren.
Het is volstrekt onacceptabel dat in onze streek mensen niet genoeg te eten hebben. Ik zeg bewust onze streek want die armoede is geen Rotterdams verschijnsel. Je ziet overal de tekenen opduiken ook in de dorpen rond de grote havenstad. Ook bij mij in Schiedam.
Terecht dat Peter Groenendijk daar in de grootste krant van onze streek de staf over breekt.
Toch is er iets waar ik op wil wijzen. Ik bedoel dat niet als kritiek maar als een kanttekening. Hij schrijft: ¨De noodkreet van het Rode Kruis was gericht aan de gemeenteraad maar alle Rotterdammers zouden het zich moeten aantrekken¨. Daarin heeft hij groot gelijk. Maar dan volgt dit: ¨Eenvoudige oplossingen zijn er niet maar we kunnen wel iets doen. Steun de Voedselbank. Of de Gaarkeuken, of Goud van Noord of één van al die andere organisaties die armoede in de stad proberen te bestrijden. De armen in Rotterdam hebben de hulp nodig van ons allemaal¨.
Kleinigheid: hier wordt een onderscheid gemaakt gemaakt tussen ¨ons allemaal¨ aan de ene kant en de ¨armen¨ aan de andere kant. Die armen zijn burgers net als U en ik. Ze horen bij óns. Het verschil is dat ze misschien meer genaaid zijn door het leven dan U en ik. In een behoorlijke samenleving hebben zij récht op de basisbehoeftes. Zij mogen niet afhankelijk blijven van liefdadigheid. Daarom is steun aan al die clubs waar je langs moet voor je bordje warm eten of je pakket boodschappen, wel een daad van naastenliefde maar niet van solidariteit. Daarop hebben de armen in onze streek net zo goed recht.
Het gaat – stelt het Rode Kruis vast – om mensen die lichamelijke aan geestelijke problemen paren. Althans in de meeste gevallen. Conclusie: zij zijn het slachtoffer van wanbeleid want anders waren zij door ons zorgstelsel wel bereikt en in bescherming genomen. Dat dit niet gebeurt, is een politiek schandaal. Het is het gevolg van wat de boven ons gestelden de participatiesamenleving noemen en degenen die weten waar dit allemaal op neerkomt de fuck you maatschappij.
Wij moeten arme medemensen helpen maar een snuifje oproer, een beetje opstandigheid, een tikje woede, geuit aan de stembus of op straat, daar bestaat ook behoefte aan. Onthoud bovendien: van de katholieke kerk mag je stelen als je niet genoeg geld voor eten hebt want niemand heeft een absoluut recht op bezit. En wie in een dwingende of klaarblijkelijke noodtoestand verkeert, mag een brood nemen. Dat is dan geen zonde. Sint Thomas van Aquino schrijft dat zelf in zijn Summa Theologica. De eerste op de wereld was onze lieve heer. https://www.youtube.com/watch?v=STfrJUghEOU