Column Han van der Horst – Gemeente helemaal niet dicht bij de burger
Lieve mensen, de afgelopen jaren hebben we allemaal geleerd dat veel overheidstaken beter door de gemeente kunnen worden uitgevoerd want daar zitten ze zo dicht bij de burgers. Of is ons dat misschien wijsgemaakt?
De afgelopen jaren heeft het rijk heel wat taken naar de gemeentekantoren overgeheveld. Daar hoorde dan meestal een forse bezuiniging bij want als je zo lekker dicht bij de mensen zelf zit, kan het allemaal veel goedkoper.
U hebt de gevolgen zelf ervaren als U wel eens iets te verhapstukken hebt met het Wijk Ondersteunings Team. Dat gaat zo: je bent oud en krakkemikkig. Je hebt je je leven lang de triltering betaald aan belasting en premie en nou zoek je voor het eerst van je leven hulp. Dat Wijkondersteuningsteam gaat dan eerst uitgebreid met jou na zitten vlooien of er geen buren, kinderen of familieleden ingeschakeld kunnen worden. Staatssecretaris Van Rijn noemde dat destijds – geloof ik – het keukentafelgesprek
Ik zou hier op door kunnen gaan maar vanavond bewandel ik liever een ander pad.
Op gemeentekantoren hebben ze de afgelopen tien jaar verzonnen dat ze een regiefunctie hebben. Ze voeren dus de regie en de uitvoering besteden ze uit. Daarbij wordt dan ook nog samenwerking gezocht met andere gemeentes omdat dit efficiënter is. Even samenvattend: je besteedt taken die je hebt gekregen omdat je zo lekker dicht bij de burger staat, uit aan een particuliere organisatie , die verscheidene gemeentes tegelijk bestrijkt en vaak genoeg onderdeel is van een landelijk bedrijf Zo blijft er van die nabijheid natuurlijk niet zoveel over.
Schiedam, Vlaardingen en Maassluis laten dezer dagen haarscherp zien waar dit allemaal op uitdraait. In hun grote en gezamenlijke wijsheid hadden de verantwoordelijke wethouders van deze drie gemeentes besloten de jeugdhulp uit te besteden aan het bedrijf Mevis, dat zelf weer wordt gedragen door vijf andere jeugdzorg organisaties. Dat Mevis besteedt zelf ook weer taken uit. Zo was de dagopvang voor autistische kinderen – 150 in de drie gemeentes – ondergebracht bij een filiaal van Labyrint in Maassluis. Dat is de BV van Mariëlle Koemans. Alles in orde, zou je denken. Alleen: Mevis verlengt het contract met Labyrint niet en met ingang van 26 juni kunnen de autistische kinderen nergens meer terecht. Ze komen op nu op ellenlange wachtlijsten te staan. De ouders zitten nu met de handen in het haar.
Wethouders en gemeenteraadsleden uit Vlaardingen, Schiedam en Maassluis maken zich nu grote zorgen. Zij zijn in het geweer gebracht omdat zelfs de kinderombudsvrouw er schande van heeft gesproken. Maar hun tranen en verontwaardiging zijn gratuit. Ze hebben zelf de zorg op afstand gezet en dan krijg je dit soort dingen: twee organisaties raken in onmin en verbreken het contact. De bestuurders van zulke clubs gaan zorgeloos het weekend in, de ouders, de burgers zijn de dupe.
We moeten ons maar eens gaan afvragen in hoeverre het nou wáár is, dat gemeentelijke diensten zo dicht bij de burgers staan. Al was het alleen maar omdat ambtenaren en bestuurders zich de laatste jaren zo verschansen achter telefooncentrales die je niet zomaar doorverbinden, gezamenlijke e-mailadressen, loketmedewerkers en spin doctors die allemaal bootafhouders blijken. En dat staat dan nog los van het uitbesteden van daadwerkelijke dienstverlening aan oncontroleerbare instanties, terwijl men zich zelfingenomen de regisseursfunctie toedicht.
En dan zitten ineens de ouders van 150 autistische kinderen met de gebakken peren. Misschien zijn we met zijn allen te gelaten dat zulke dingen maar blijven gebeuren. Eric Clapton: stand and deliver https://www.youtube.com/watch?v=cWutqb__cEw