Column Han van der Horst –
Lieve mensen, de meesten van ons wonen in een veilige omgeving. We schrikken wel eens van bepaalde berichten uit ons dorp of uit onze buurt maar uiteindelijk leiden we een rustig leven. Op de televisie en het internet zien we het woeden van de wereld. We zien honger, oorlog en geweld maar dat komt onze slaapkamers niet echt binnen. En al die vuurwerkbommen dan waarmee onduidelijke bendes hun conflicten uitvechten? Dat is niets vergeleken bij wat er elders in de wereld gebeurt al kan het misschien het begin zijn van veel ergere zaken. Dat geef ik graag toe.
De vraag waar ik het vanavond over wil hebben, gaat over verantwoordelijkheid. In hoeverre zijn wij medeverantwoordelijk voor dingen die elders in de wereld gebeuren? Ik zal daar een voorbeeld van geven. We zijn er bijna allemaal van overtuigd dat er ruimte moet zijn voor echte vluchtelingen in onze omgeving maar dat we nu eenmaal niet de héle wereld kunnen helpen. Het vorige kabinet wilde met een spreidingswet elke gemeente kunnen dwingen een aandeel te nemen in de opvang van asielzoekers maar de nieuwe regering van premier Schoof zal die zo snel mogelijk afschaffen. De kans is groot dat U het daarmee eens bent.
Marc Rutte heeft samen met zijn Italiaanse collega Meloni en Ursula von der Leyen een deal gemaakt met de dictator van Tunesië. Die krijgt 225 miljoen euro per jaar en allerlei praktische hulp voor zijn grensbewaking en zijn kustwacht als hij probeert te voorkomen dat migranten uit Afrika beginnen aan de oversteek naar Europa. Nederland doet er nog een extra donatie bovenop die bedoeld is voor trainingscentra van grenswachters. Na een aarzelend begin is het allemaal goed op gang gekomen.
Verleden week las ik in de Volkskrant hoe het werkt. Tunesische grenswachten en boten van de kustwacht maken jacht op migranten uit andere Afrikaanse landen. Die beroven ze. Die slaan ze in elkaar. Die laten ze vervolgens zonder iets en vaak nog vastgebonden ook achter in de woestijn. Dat zal ze leren.
Ik herhaal dat nog even: mannen, vrouwen en kinderen worden uitgeplunderd en met helemaal niets gedropt middenin de woestijn. De Volkskrant beschrijft hoe uitgeputte mensen langs de weg bedelen om een slok water.
Dit wordt allemaal gefinancierd door de Europese Unie op grond van een officieel verdrag. Het gebeurt met Uw en mijn belastinggeld. Als die stroom ophoudt, halen de Tunesische grenswachten verder de schouders op en laten iedereen vertrekken.
Als ik nu een zeg: jij daar, die barbecuet in je tuin, je belastingcenten zijn bloedgeld? Is dat dan een gerechtvaardigde aanklacht? Of wisten we het niet? Hebben we het nooit geweten? Hebben die lui daar boven dat gedaan zonder dat wij er iets tegen konden ondernemen. We wisten het trouwens niet. We hadden geen idee. Zal dat achteraf een excuus zijn?
Een dag of tien geleden was de voormalige staatssecretaris voor migratiezaken Eric van der Burg zomergast bij de VPRO. Hij vertelde dat Europa zich onafhankelijker moest maken van China door een heleboel producten , weer zelf te gaan vervaardigen niet in onze landen met hun schromelijk personeelsgebrek maar in Afrika waar jonge bevolkingen schreeuwen om banen. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het betekent enorme investeringen, die onze landen moeten doen om zulke fabrieken te bouwen en scholingsprogramma´s voor de werknemers maar het is waarschijnlijk effectiever als je migratie wilt stoppen dan mensen de woestijn in te jagen. De Volkskrant laat ook zien, dat ze van die behandeling niet ontmoedigd raken. Als ze het overleven, blijven ze terugkomen. Ze ontwikkelen hoogstens een enorme haat die zich ooit tegen ons zal keren. Alsof Europa niet genoeg vijanden heeft. Mijn vraag: is dit nu ver van ons bed of sluipt het juist onze slaapkamers binnen? Luister eens naar deze hymne aan de immigranten https://www.youtube.com/watch?v=2vYjB4ao_Gw
