Column Giel van Strien – 6 over rood
Beluister hier de column 
Er is een breuk ontstaan tussen de SP en zijn jongerenafdeling Rood. Afgelopen vrijdag werd er door het Politburo, het hoogste orgaan van de politieke partij, besloten tot een onderzoek naar de relatie tussen het partijbestuur en de jongerenafdeling Rood. Een onderzoek betekent in Nederland meestal er sprake is van een onoplosbaar conflict.
Wat is er aan de hand? Zes leden van Rood zijn actief op het Communistisch Forum. En dat is onverenigbaar met het lidmaatschap van de SP, aldus het bestuur van de partij. Wij zijn socialisten, geen communisten, vatte partijvoorzitter Jannie Visscher dit samen.
Bedenker van het communisme, Karl Marx, verzette zich in de 19e eeuw tegen de uitwassen van de kapitalistische samenleving. Mensen werden massaal uitgebuit door bedrijven en nauwelijks beschermd door de staat. Hij streefde naar het opheffen van de vrije markt en zag het communisme als het grote ideaal. Het communisme is een klasseloze maatschappij dat een economisch systeem hanteert waarbij de productiemodellen in handen zijn van de werknemers zijn. Iedereen produceert naar zijn vermogen en consumeert naar zijn behoefte, is de kerngedachte. Het socialisme is daarbij de fase die ontstaat nadat het kapitalisme omver is geworpen maar nog vòòrdat het communisme bereikt is. Het socialisme is de dictatuur van het proletariaat, niet meer dan een noodzakelijke tussenfase op weg naar de communistische heilstaat. Maar zeker geen doel op zich.
In dit licht bezien is het optreden van het bestuur van de SP merkwaardig. De zes jongeren zijn feitelijk alleen maar roomser in de leer. Het is toch een beetje alsof het CDA haar jongeren royeert omdat ze meer aandacht in hun partij willen voor de leer van Jezus Christus.
Daarnaast kan men bij de SP zich afvragen hoe erg het is: jongeren die de wereld willen verbeteren? Zes – vooral hun aantal is intimiderend – jonge mensen met maatschappelijke idealen. In hun drang om vermaakt te worden, hadden ze ook hele dagen in een escape room kunnen zitten, in gewelddadige games elkaar kunnen elimineren, met illegaal vuurwerk in de weer kunnen zijn, of erger nog, lid kunnen zijn van de Groningse studentenvereniging Vinicad. Dat is zeg maar de jongerenafdeling van onze multinationals, de perfecte opleiding om schijt te hebben aan overheidsregels, schijt te hebben aan andere mensen, schijt onze ecosysteem en schijt te hebben aan alles waar je maar schijt kan hebben. In de strijd tegen dat egoïsme kunnen we die zes marxisten goed gebruiken.
Natuurlijk, de jongeren zijn blijkbaar niet helemaal op de hoogte van een paar nadelen van het communisme. Maar misschien kunnen we het hen niet aanrekenen omdat hun geschiedenisleraar zo vaak afwezig was dat hij wel al aan de 19e eeuw maar nog niet aan de 20-ste eeuw was toegekomen. In de praktijk leidde produceren naar vermogen en consumeren naar behoefte tot een verschrikkelijke schaarste. Met consumeren had niemand een probleem, maar produceren zonder winstoogmerk was een heel ander verhaal. Het gevolg was dat mensen 10 jaar op een auto en 20 jaar op een huis moesten wachten en dat er overal rijen bij de winkels stonden. Maar ook de staatsterreur was ongekend. Stalin, Goelag Archipel en Culturele Revolutie, het was niet altijd polonaise bij die regimes. Ook in het huidige Noord- Korea is het niet altijd even gezellig. Maar de marxistische jongeren zullen zeggen dat de Sovjetunie en de voormalige staten van het Warschaupact, Cuba en Noord-Korea allemaal socialistische landen zijn die de communistische heilstaat nog niet bereikt hebben.