Column Giel van Strien – Je suis Samuel
Beluister hier de column 
Op 24 oktober was het 75 jaar geleden dat de Verenigde Naties werd op gericht. Drie jaar later nam de VN de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aan
Deze verklaring toonde de macht van het Westen, met name de Verenigde Staten, na de Tweede Wereldoorlog. De inzet was niet om alleen de eigen democratieën met burgerrechten te beschermen maar om deze actief te verspreiden. Belangrijkste tegenstander vormde het machtsblok van de Sovjetunie dat niets van de liberale grondrechten moest hebben. De Koude Oorlog was naast een machts- ook een ideologisch conflict. Toen de Sovjetdictatuur met zijn Goelagarchipel eenmaal verslagen was stond niets meer een globale democratisering in de weg.
Het liep echter anders. Niet alleen is de export van burgerrechten volledig gestagneerd, de grondrechten in de Westersere democratieën zijn zelf inzet van een strijd geworden. Nieuw dieptepunt vormt de moord op de Franse geschiedenisleraar Samuel Paty. Hij werd vermoord omdat hij bij de behandeling van het grondrecht vrijheid van meningsuiting in zijn les de cartoons van Charlie Hebdo had laten zien, nota bene nadat hij leerlingen de keuze had geboden om de klas te verlaten.
In Frankrijk was de reactie fel en massaal, maar in Nederland bleef het opvallend stil. Terwijl onlangs nog voor een zwarte Amerikaanse burger de Dam volliep, bleef deze voor een Franse leraar angstig leeg. Samuel Paty werd doelbewust gedood door een ideologie die de burgerrechten en democratieën wil vernietigen: de politieke islam. In landen waar de politieke islam het voor het zeggen heeft, zijn vrouwen tweederangsburgers, worden homo’s vervolgd en wordt er fysiek gestraft. Samuel Paty werd doelbewust even gruwelijk onthoofd als gevangenen in de beruchte IS-video’s. Niet uit een geestelijke afwijking, maar door een politieke overtuiging. Een daad van grote barbaarsheid.
De politieke islam vormt een zelfde ideologische bedreiging voor onze westerse vrijheidsbeginselen als de communistische ten tijde van de Koude Oorlog. Dat de islam ook een godsdienst is, doet hier verder niets aan af. Binnen onze grondwet moet er alle ruimte voor het islamitisch geloof zijn. Maar het kan alleen een polderislam zijn, zoals ook het christendom ooit zijn plek heeft geaccepteerd. Polderislam is geen theoretisch verhaal, dit bestaat en ontwikkelt zich, kijk bijvoorbeeld hoe burgermeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam opereert.
Verontrustend was de reactie van onze minister van Buitenlandse Handel, Sigrid Kaag, op de moord van Samuel Paty: “Ik hoop dat geen enkele docent zich door deze brute daad beperkt voelt in haar of zijn vak,” gaf zij aan. Wat zou ze zelf denken? De zelfcensuur bestond allang en rukt alleen maar verder op door deze daad. Het begrip islam komt niet één keer in Kaags verklaring voor. Dat is toch wel bijzonder voor een atheïstische partij, die haar basis heeft in de ontideologisering van onze samenleving en moderne liberale staatsopvattingen. Binnen de partij wordt vaak wat lacherig gedaan over christenen, als een geloof van een voorbije tijd. Die ervaren dit denk vaak als kwetsend. En dagelijks is er strijd met christelijke partijen over ethische kwesties, zoals levensbeëindiging. Wat bezielt Kaag dan nu om zo’n dreigende en totaal verwerpelijke ideologie in je achtertuin niet gewoon bij de naam te noemen?
Je kan de politieke islam niet met een verzameling Chamberlains tot zwijgen brengen. Er is maar één oplossing: actief bijdragen aan een verdere ontvlechting van het privégeloof en de politieke ideologie. De apathie van gevestigde politieke partijen op dit gebied laat het initiatief volledig over aan de rechtervleugel. Het is slechts te danken aan de onhandigheid, ijdelheid en andere beperkingen van Baudet en Wilders dat een electorale opstand is uitgebleven. Maar dat is geen garantie voor de toekomst.