Voorwoord
Dit is de laatste column van Joop. De redactie is zeer dankbaar voor zijn verhalen die hij met ons en u, de luisteraar, heeft gedeeld. Soms humoristisch, soms streng, soms boos. We hebben er van genoten en er ons aan geërgerd, zoals het ècht hoort bij een columnist! De redactie dankt Joop zéér voor zijn inzet en wensen hem geluk met al zijn activiteiten, en dat zijn er nogal wat. De deuren bij ons staan altijd open en zijn deur ook!
Beluister hier de column

Allereerst wens ik u beste luisteraars een welgemeend, goed en heel veel beter 2021.

Op de kop af twee jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven van columns voor het radioprogramma De Late Avond. Opgelucht laat ik u nu weten ermee te stoppen. Dit is mijn laatste column! Opgelucht omdat het wekelijks schrijven van een zo actueel mogelijke column, naast mijn toch al redelijk drukke bestaan, een best wel zware opgave is gebleken. Mijn kinderen wonen in het buitenland en ik wil de vrijheid hebben om – straks als het weer mag en kan- hen vaker te bezoeken. Mijn vrouw en ik hebben wat in te halen door de lockdown in drie landen waarmee wij aldoor rekening hebben moeten houden. Wij zien onze kleinkinderen in decimeters groeien en dat is niet leuk. Als dit zo doorgaat ben ik straks de kleinste van het hele stel, want ik heb de leeftijd dat ik langzaam maar zeker elke keer weer een beetje krimp. “Lekker belangrijk” zult u nu misschien zeggen. Nou inderdaad, heel belangrijk zelfs.

Mijn eerste radiocolumn ging over de lozing van het kwaadaardige goedje GenX door het Dordtse gifbedrijf Chemours. Ik durf dat best hier te schrijven en te zeggen, want als je willens en wetens een giftig stof in het oppervlaktewater loos, dan ben je wat mij betreft een crimineel. We zijn nu twee jaar verder en er is natuurlijk heel veel gebeurd en veranderd. Chemours, voorheen Dupont, heeft natuurlijk, net als die kleine 20 andere soortgelijke vervuilers, strenge maatregelen genomen en is vast en zeker gestopt met de lozing. Mis !!! Ik heb via Google zojuist even opgezocht wat er zoal gedaan is om het nageslacht van de mensen die langs de Lek en de Oude Maas wonen, te behoeden voor onverklaarbare aandoeningen, waarvan natuurlijk elke aandeelhouder van Chemours zal ontkennen dat die ook maar iets te maken hebben met de lozing van GenX.

Nou houd u vast: minister Steintje vanVeldhoven heeft in februari van het vorig jaar op vragen van Kamerlid Suzanne Kröger van Groen Links laten weten mogelijk een schadeclaim in te dienen tegen de vervuiler. Mogelijk! We zijn inmiddels 11 maanden verder en we horen er niets meer over, blijkt wellicht dus niet mogelijk te zijn, misschien zelfs wel onmogelijk! Bewoners van diverse gemeenten langs de Lek in de buurt van het lekkende lek van Chemours hebben een klein jaar geleden een petitie opgesteld. Maar wie doet er anno 2020- 2021 nog iets met een stapel verzamelde handtekeningen? Ondertussen is het flink loos want Chemours blijft zowel GenX als een ander eng goedje in het water lozen, PFOA genaamd. Het enige waar PFOA goed tegen helpt is een SOA. Smeer het spul op je penis en weg is de aandoening, je penis trouwens ook! Net als GenX is PFOA of in normaal Nederlands perfluoroctaanzuur, een uiterst giftig kankerverwekkend goedje dat zich in plant, dier en mens ophoopt. Niet echt hoopvol dus. Bij Chemours spreekt men nog steeds over ‘kleine hoeveelheden welke geen gevolgen kunnen hebben voor de volksgezondheid.’

Voor mij is de cirkel rond. Ik ben begonnen met een vervuiler op de vingers te tikken om er na twee jaar achter te komen dat het geen ene Che-moer-s heeft geholpen. Misschien, heel misschien luistert er ergens in het zendgebied van dit programma nu een politicus of iemand van de Algemene Waterschaps Partij, de club waarvoor ik mij drie jaar geleden op de kieslijst heb gezet om te proberen een echt steentje bij te dragen. Helaas, ben niet gekozen en achteraf is dat maar goed ook. Kan ik tenminste straks, als die hele klote corona pandemie beheersbaar is, lekker naar mijn kleinkinderen gaan, tijd zat nu!

Bent u nu helemaal van mij af? Niet als u massaal de redactie gaat lastig vallen met smeekbedes om mij te behouden. De kans daarop is niet zo bijster groot, heb het in twee jaar tijd moeten doen met 2 of 3 reacties op 104 columns. Waarvoor dank! Wie ik ook echt bedank is programmamaker Alfred Blokhuizen voor de geboden kans om met een leuke groep van medewerkers achter de schermen, een mooi en soms zelfs leuk programma voor u te maken. Het gaat u goed!