12-12-2018: Een duidelijke raad voor Vlaardingen
Mensen, laat ik er geen doekjes om winden: ik word een ouwe sukkelaar die begint te vinden dat vroeger alles beter was. Neem bijvoorbeeld nieuwjaar. Als de klok twaalf had geklonken, knalde niet alleen het vuurwerk. Je zag ook hoe buren de kerstboom de straat op wierpen en daar de brand in staken. Dat was een vast onderdeel van elke jaarwisseling en niemand zag er iets kwaads is. Een dag of wat later mocht ik dan aan de hand van mijn vader om een uur of zeven de straat op in plaats van dat ik zoals dat heette naar bed getremd werd. We gingen naar een of ander open terrein waar onder toezicht van de gemeente de rest van de kerstbomen op een enorme stapel werden verbrand. Het vuur sloeg boven de bomen uit en als het doofde wist je dat het laatste staartje van de feestdagen voorbij was.
Het was geweldig. Het was een tedere herinnering. Het ligt meer dan zestig jaar terug. En het is niet vergelijkbaar met onze tijd.
Nu rijden nerveuze brandweerlieden rond om elk brandend kerstboompje meteen te blussen waarna de daders worden ingerekend en als ze niet uitkijken worden opgeknapt met een strafblad dat een groot aantal banen de rest van je leven voor je sluit.
In Vlaardingen zijn ze nog verder gegaan. Daar heeft burgemeester Annemiek Jetten besloten om de twee grote kerstbomenbranden die daar na nieuwjaar worden georganiseerd dankzij de inzet van veel vrijwilligers, voortaan te verbieden. Zij kan de veiligheid van de bezoekers niet meer garanderen, zegt deze twee jaar geleden aangetreden burgermoeder. Vroeger ging het merendeel van de Vlaardingse kerstbomen naar die branden net als ongelooflijk veel pallets en oud hout. Het waren spectaculaire evenementen. Nu mag dat niet meer. De burgemeester heeft op tal van plaatsen in de stad slimme camera´s laten plaatsen om iedereen te betrappen die het waagt om op het kruispunt een paar kerstbomen in de fik te steken nu ze de grote uitlaatklep zelf verboden heeft. In Vlaardingen heerst veel onvrede over dit besluit, dat overigens heel erg past bij de verschrikkelijke zenuwachtigheid die zich rond feesten en partijen heeft meester gemaakt van dorpskoddebeiers en andersoortige gemeentelijke belangrijkheden. Het is een echt eenentwintigste eeuws fenomeen dat alles dichtgeregeld moet worden en elk risico vermeden als iemand op straat iets wil organiseren. Dat gaat zo ver dat menig vrijwilliger er de brui aan geeft omdat zij de overdreven zorgzaamheid van het gezag als tegenwerking ervaren.
Dat stoppen van die massale branden onder controle van de overheid uit kippendrift en overdreven angst, is vragen om moeilijkheden. Vooral als je de hele stad ook nog eens volhangt met camera´s om juist op dit punt je gezag te laten gelden. Dat gezag behoudt je daardoor niet. Je verliest het. Wat je wel oogst is wantrouwen, angst, achterbaksheid en minachting naar de overheid toe. Ooit klaagde Mark Rutte nog voor dat hij premier was, dat de overheid in Nederland te vaak ingreep waar het mosterd na de maaltijd was en ontbrak waar je haar als burger wel nodig had. Iedereen begreep wat hij toen bedoelde. En wie nu zegt dat hij ook duizend euro aan de burgers heeft beloofd destijds, die geef ik groot gelijk, in aanmerking genomen wat zijn kabinetten zoals aanrichten. Maar daar gaat het nu niet om. Het gaat om wat we in Vlaardingen zien: een gemeentelijke overheid die haar zware hand laat dalen op een plek waar het nu juist niet onnodig is en ontbreekt waar de mensen haar steun nodig hebben.
Daarom, raadsleden, wethouders en burgemeesters die dit horen: neem geen voorbeeld aan Annemiek Jetten of Vlaardingen. ©Han van der Horst