We hebben hoog bezoek gehad in mijn vaderstad, lieve mensen. Pete Hoekstra de bekende ambassadeur van de Verenigde Staten kwam in onze stad een kijkje nemen.
U kent hem wel. Hij is trots op zijn Groningse afkomst. Hoekstra’s ouders emigreerden naar de Verenigde Staten toen hij pas drie was.
Hoekstra dankt zijn positie aan president Trump of liever gezegd omdat hij de huidige president tijdens zijn verkiezingscampagne met raad, daad en geld ter zijde heeft gestaan. Dat kan in de Verenigde Staten niet zonder beloning blijven. Als je kandidaat wint krijg je een mooie erebaan en daar horen ambassadeursschappen in niet van die belangrijke landen bij. Ze zullen uiteraard nooit de ambassades in Londen, Berlijn of Moskou aan zulke amateurs geven maar Den Haag val wel degelijk in de categorie. Daar kan een ambassadeur-amateur geen brokken maken met wereldwijde repercussies. Bovendien is hij omgeven met knappe beroepsdiplomaten. Als zo’n ambassadeur maar goed luistert naar wat hij van die professionals te horen krijgt, dan kan er niet zoveel mis gaan.
Pete Hoekstra is lid van de Republikeinse Partij en daar behoort hij net als Trump tot de rechtervleugel. Dat wil wat zeggen. Ik kan mij goed voorstellen dat de ambassadeur in zijn hart premier Rutte al een soort socialist vindt en een keurige jongen als Rob Jetten een levensgevaarlijke radicaal. Ik kan mij dat niet alleen voorstellen, ik weet het ook nog bijna zeker.
En deze man kwam nu voor een officieel bezoek naar Schiedam, deze rechtse houwdegen en het was ook nog zijn bedoeling om te zien hoe de multiculturele samenleving in Nederland werkte. Dat gebeurde op uitnodiging van Dogukan Ergin de fractievoorzitter van DENK in de Schiedamse gemeenteraad. Ergin verdient zijn brood als fractiemedewerker van Denk in de Tweede Kamer. Uit hoofde van die functie komt hij nog eens ergens. Op een of andere receptie ontmoette hij Pete Hoekstra. Hij nodigde de Amerikaanse ambassadeur uit om eens in Schiedam te komen kijken.
Dat had de ambassadeur graag toegezegd want hij kende Schiedam al van toeristisch bezoek. Ook weet Hoekstra een glaasje jenever nu en dan te waarderen.
Ergin nam hem mee de wederopbouwwijk Nieuwland in waar hij langs ging bij ondernemers en winkeliers. Na afloop verklaarde Hoekstra dat het bezoek hem erg goed bevallen was. Nieuwland is vreselijk multicultureel. De twee grootste partijen zijn er Denk en de PVV in die volgorde. Hoekstra prees de dynamiek van de kleine ondernemers uit alle schakeringen van de bevolking, die hij had ontmoet. Amerika was ook een multiculturele samenleving, vertelde hij erbij, al spraken de meeste migranten dan Spaans., Hij voelde zich wel op zijn gemak in een samenleving met mensen van een uiteenlopende etnische achtergrond. Dat was goed voor de creativiteit.
Hoekstra vertoonde niets van de verkramptheid die zich meester maakt van zoveel politici in Nederland als de multiculturele samenleving ter sprake komt. Vooral die van CDA en VVD. Ze houden dan meteen moeilijke verhalen over integratie of absorptievermogen, zoals die rare wethouder Wijbenga uit Rotterdam. Ze beginnen over draagvlak. Ze hebben het over “de taal” en meedoen. Ze zetten er dan zo’n zorgelijk smoelwerk bij op en we krijgen een dessert over echte vluchtelingen versus gelukzoekers.
Ze zouden op dat gebied iets kunnen leren van hun geestverwant Hoekstra, die in de Schiedamse wijk Nieuwland de kansen zag en niet de bedreigingen.