Column van Joop van der Hor – North Sea Jazz is van ons allemaal, O ja joh ??
19-07-2019 beluister de column hier 
Drie avonden achtereen naar het befaamde North Sea Jazz festival in Rotterdam Ahoy. Alle avonden artiesten van wereldfaam, goede muziek, lekkere sfeer, leuke mensen en een waanzinnig goede organisatie. En toch bekroop mij, elke avond opnieuw een gevoel van een onbestemde onvolledigheid. Wat ontbrak? Nou mij heeft het aan helemaal niets ontbroken. Ik ben in de watten gelegd, ontzettend verwend en als een VIP behandeld, wat ik ook inderdaad ook echt was; een Very Important Person. Ben ik dan zo’n belangrijk iemand dat ik gefêteerd ben op een vorstelijk onthaal in de voor gewone stervelingen niet te betreden VIP-lounge Birdland in Ahoy? Nou niet echt en zo voel ik mijzelf ook helemaal niet. Ik ben en blijf het jochie van Rotterdam Zuid geboren tussen Willemsbrug en de Hef op het Noordereiland. Het straatschoffie uit Hoogvliet waarvan heel mijn familie wist dat ik bij de politie terecht zou komen. Ik heb ze allemaal versteld doen staan door aan de goede kant van die deur terecht te komen. Na 9 jaar in de haven te hebben gewerkt als balensjouwer en vorkheftruckchauffeur en anderhalf jaar militaire dienstplicht, ben ik 28 jaar in verschillende rangen, standen en functies, afdelingen en bureaus werkzaam geweest en op eigen kracht opgeklommen tot inspecteur en politiepersvoorlichter. Daarna 12 jaar als wijkcoördinator in Charlois en parkmanager van het Zuiderpark. Niet dat ik ook maar enigszins verstand heb van vogeltjes, vleermuizen, struiken of bomen, maar wel van evenementen en veiligheid. En zo kom ik na een omzwerving van 51 arbeidsjaren weer terug naar het North Sea Jazz Festival van het afgelopen weekend. Vele jaren achtereen mocht ik onderdeel uitmaken van het befaamde en beetje geheime, althans op de achtergrond opererende veiligheidsteam tijdens dit geweldige festival dat in 3 dagen tijd bijna 80 duizend bezoekers trekt en een kleine 2000 artiesten en medewerkers. Dit jaar echter voor het eerst niet in functie! Ik was slechts een eenvoudig festivalbezoeker, nou ja eenvoudig…… ik ben door de directie van MOJO, organisator van NSJ, uitgenodigd. Voor het eerst van mijn leven heb ik vrijkaarten geaccepteerd, iets wat tijdens je werkbare leven als politieman en ambtenaar terecht ‘not done’ is. In de VIP room overigens genoeg oud collega’s zien rondlopen, maar dit terzijde.
Ik heb geen invloed meer op welk onderdeel dan ook van dit grote muziekcircus. Bemoei me niet meer met de vergunningen, veiligheidsvraagstukken, interne aangelegenheden. Ik ben met pensioen en dat vind ik heerlijk en vermoedelijk een aantal van mijn vroegere chefs en bazen ook. De vrije entree voor de zeer prettige wederzijdse samenwerking met MOJO en AHOY, heb ik met gepaste trots aanvaard.
Maar waarom dan toch dat onbestemde, onvolledige en zelfs een beetje beschamende gevoel? Omdat ik de gewone mensen van Zuid niet op het muziekfeestje ben tegengekomen. De metro’s spuwden dagenlang tienduizenden festivalgangers uit. Van over heel Europa komen elk jaar goed geklede en een met dikke portemonnees uitgeruste muziekliefhebbers naar Ahoy. Oud burgemeester Ivo Opstelten zou zeggen: “dat is goed voor North Sea Jazz en dat is goed voor de stad”. 7 jaar lang werden de festivalgangers onderaan de metrotrap op station Zuidplein muzikaal verwelkomd door lokale Charloisse muzikanten. 3 dagen gratis jazz en sfeer voor ook de gewone sterveling met dunne of helemaal geen portemonnee, betaald door de deelgemeente en later de gebiedscommissie Charlois. Maar zoals de wereld verandert, verandert ook het beleid binnen de gemeente Rotterdam. Hoewel zich een flink aantal sponsors garant hadden gesteld weigerde Kunst & Cultuur een bijdrage en dus ging het hele feestje niet door. Ik ga hier het werk van de dames en heren van Kunst & Cultuur niet afkraken en hun oordeel ook niet in twijfel trekken of aanvallen. Maar feit is dat de gewone RotterdammerT, inderdaad met een natte T, zoals meneer Bep, mevrouw Schrik en scholieren als Archell en Salima uit Charlois drie dagen achtereen een plein hebben gezien zoals het er de rest van het jaar ook uitziet; een leeg , kil, ongezellig en vervuild Zuidplein. Binnen in de VIP lounge van Ahoy zag ik loco burgemeester Bert Wijbenga op een stoel staan om de dure ambtenaren en gasten van Rotterdam welkom te heten.
Ik denk er ernstig over na om eens met Bertje een biertje te gaan drinken.
Charlois GreetZ North Sea Jazz moet terug komen in het jaar dat er misschien wel 15 miljoen wordt uitgegeven aan een songfestival!