Column Han van der Horst – Marco Kroon: Paraat!
Lieve mensen, hoe goed kent U de buren? Kunnen ze bij U terecht als de stroom uitvalt en de drones van de vijand boven Uw hoofd brommen? U denkt: dat is allemaal overdreven en bangmakerij. Maar kijk eens naar Spanje en Portugal. Daar zaten ze bijna een etmaal zonder stroom. Ongelukje, verzekerde iedereen ons, maar nu wordt er toch onderzoek gedaan naar mogelijke sabotage. Kunnen jullie op elkaar aan in de straat als ineens alles ermee ophoudt? Delen jullie dan de voorraad voedsel of verdedig je de eigen bonen in blik mete een honkbalknuppel? Marco Kroon, de bekende en beruchte drager van de Militaire Willemsorde, heeft een boek geschreven over overleven in noodsituaties. Het heet ¨Paraat¨ Daaronder staat: voorbereid, veerkrachtig en zelfredzaam wat er ook gebeurt. Kroon beroept zich nogal op zijn ervaring als officier in Afghanistan. Hij geeft allemaal tips en aanwijzingen die een uitwerking zijn van de Haagse oproepen een noodpakket samen te stellen. Tegelijk besteedt hij veel aandacht aan de mentale voorbereiding. HIj geeft tips over hoe je in het leven moet staan, wil je in noodsituaties zelfredzaam zijn.
Over die zelfredzaamheid wil ik het hebben. Dat is nogal een sloganwoord de laatste tien jaar. Iedereen moet in alle omstandigheden maar ¨zelfredzaam¨ zijn. Het wordt zelfs door ambtenaren uittentreure gebruikt om hulp en bijstand te weigeren, bijvoorbeeld aan daklozen of ouderen. Die moeten maar zelfredzaam zijn en zo niet dan worden ze aan allerlei vernederende procedures onderworpen om ze zelfredzaam te maken.
Zegt Marco Kroon ook dat je het op je eentje moet zien te redden en wie zich niet voorbereidt is een sukkel? Integendeel. In de laatste hoofdstukken van zijn boek gaat het ineens over samenredzaamheid. Dat is niet toevallig. Als officier bij de commando´s heeft hij jarenlang ervaren dat je in je eentje weinig klaar maakt. Althans structureel. Zonder je maten ben je geen cent waard. Nergens. Nooit. Daarom bepleit Marco samenwerking met buren en vrienden. In noodgevallen moet je elkaar steunen. Anders kom je een voor een om.
En hier – vind ik – had hij een stap verder moeten gaan. Een land dat zich werkelijk voorbereidt op oorlog, een land dat echt de vijand af wil schrikken, beperkte zich niet tot de vorming van goed getrainde ern voortreffelijk bewapende strijdkrachten. Die maakt de hele bevolking strijdbaar. Ik bedoel dat letterlijk. We hebben in Europa nu achthonderd miljard uitgetrokken voor het verstevigen van onze defensie. Dat krijg je aan spullen niet uitgegeven. Een deel van dat geld moet wat mij betreft besteed worden aan de vorming van comités voor de verdediging van huis en haard per wijk, per dorp, per buurtschap. Iedereen, man, vrouw transgender, jongere, bejaarde is in principe dienstplichtig voor deze comités. Die hebben een duidelijke leiding en een welomschreven plan. Het gaat om verdediging van de wijk tegen (natuur)rampen env vijandelijke aanvallen. Het comité kan als het moet medische noodhulp verlenen en bewoners oproepen hun vakkennis – bijvoorbeeld op het gebied van computers of het provisorisch herstel van schade aan woningen – om die vakkennis onmiddelijk in te zetten als dat nodig is. Elk comité heeft bovendien een wapenvoorraad. Het is een kruising tussen een burgerwacht en der voormalige bescherming burgerbevolking. De comités worden door defensie van de nodige hulpmiddelen voorzien. Regelmatig zijn er oefeningen. Het ligt voor de hand dat de comités nauw verweven worden met de nationale reserve, die na een periode van verwaarlozing nu weer wordt uitgebreid.
Wat heeft dat met U te maken? U hebt zo´n comité in uw wijk of dorp nodig. Om te overleven. Om daadwerkelijk de richtlijnen van Marco Kroon te kunnen gebruiken als het opeens moet. En nu het partizanenlied: https://www.youtube.com/watch?v=ey_7JeK–u8