Column Han van der Horst – Nieuwe buren in Den Hoorn
Lieve mensen, gemeenteraadsleden zijn geen ledenpoppen van hun kiezers en zeker niet van schreeuwlelijken die zich als zodanig opwerpen. Zij bepalen hun positie zonder last of ruggespraak zoals in de wet staat. Je brengt bij de verkiezingen je stem uit op een kandidaat omdat je gelooft dat die het algemeen belang goed zal behartigen.
Het algeméén belang. Een zelfbewuste gemeenteraad durft zijn verantwoordelijkheid te nemen ook als dit tot impopulaire beslissingen leidt. Dat is momenteel het geval in de gemeente Midden Delfland, een verzameling dorpen met omliggend platteland tussen Delft, het Westland en de Rijnmond.
De raad staat toe dat in Den Hoorn een asielzoekerscentrum wordt gevestigd. Oorspronkelijk was Den Hoorn een gehuchtje met een rooms katholieke inslag, onderhorig aan het grotere Schipluiden. Nu is het meer een grote buitenwijk van Delft, die deel uitmaakt van een ándere gemeente.
Als ergens een asielzoekerscentrum dreigt te komen, kun je de reactie verwachten. Een aantal omwonenden ziet hun dochters en vaak genoeg hun zonen verkracht, hun huizen geplunderd en in brand gestoken. Die gaan dan woedende vergaderingen houden. Ze noemen de besluitvorming ondemocratisch. Waarom zijn zij niet eerst geraadpleegd? Zij zijn niet tegen asielzoekers per se maar niet bij hen aan de overkant, want daar zijn de voorzieningen niet naar. Enzovoorts. Men gaat in bezwaar. Men loopt naar de rechter.
In Den Hoorn zijn boze bewoner inderdaad naar de rechter gestapt toen zij bij de gemeente nul op het rekest kregen maar deze weigert hun bezwaren op één na in behandeling te nemen op grond van een juridisch technisch punt. Daarover is nu extra ophef. Men voelt zich gepiepeld door de gemeente en de rechtsstaat.
Dit is allemaal heel betreurenswaardig. Naar mijn mening hebben college en raad van Midden Delfland juist gehandeld. Het onderbrengen van asielzoekers is een nationaal probleem en bij de aanpak daarvan horen alle gemeentes zonder uitzondering hun steentje bij te dragen. Een andere houding is tegelijk onnationaal en asociaal. Dat buurtbewoners weinig ophebben met vreemde snuiters voor hun deur, is daarbij geen punt van overweging.
Er is echter een belangrijker argument. Destijds kwam de Rotterdamse wijk Beverwaard zo´n beetje in opstand tegen de vestiging van een asielzoekerscentrum in de buurt. Nu het wordt opgeheven, vindt iedereen het jammer. Over het algemeen bleken de asielzoekers vriendelijke mensen. Ze deden boodschappen bij de winkeliers van Beverwaard. Men maakte kennis. Er werden vriendschappen gesloten. Het viel allemaal reuze mee.
En Ter Apel dan? Ter Apel is een overbevolkt aanmeldcentrum. In het asielzoekerscentrum van Den Hoorn komen mensen die al tot de procedure voor een verblijfsvergunning zijn toegelaten. Je zult zien dat ze straks een vast onderdeel worden van de lokale gemeenschap waar niemand problemen mee heeft. Je leest in de media veel over de zogenaamde veiligelandiërs die overlast veroorzaken en zich specialiseren in kleine criminaliteit. Dat is een kwestie van handhaving. Als er in onze streken op dit gebied een probleem bestaat, dan is dat het leggen van vuurwerkbommen door handlangertjes van de drugsmaffia.
Die klagers uit Den Hoorn maken bij de rechtbank geen enkele kans. En je zult zien dat iedereen het jammer vindt als over een jaar of vijf de asielzoekers weer weggaan. En luister nu naar Love Your Neigbour, Ladysmith black Mambazo https://www.youtube.com/watch?v=KjS3FvZ3COI