Lieve mensen, soms denk ik wel eens: ben ik daar vierenzeventig jaar voor geworden, dat ik dat nog mee moet maken? Keert terug wat onze generatie dacht te hebben opgeruimd? Dat overkomt me de laatste tijd steeds vaker. Vroeger hadden ze het over spruitjesgeur. Dat is een cliché en het is een verwijzing naar de tijd dat moeder de vrouw de spruitjes nog helemaal suf kookte. Dat bracht een specifieke onaangename geur met zich mee. Tegenwoordig aten wij de spruitjes zo kort mogelijk in de pan en serveren die met snippertjes gebakken spek. Dat is heerlijk maar met de suf gekookt smaken ze tegelijk laf en bitter. Spruitjesgeur dus.
Waar ik het écht over wil hebben is de Technische Universiteit Delft en een studentenclub met de naam Menschenvereeniging Wolbodo. Die mag voor straf niet meedoen aan de introductieweek voor de eerstejaarsstudenten, een enorme manifestatie, bedoeld als kennismaking met het studentenleven in Delft. Alle gezelligheidsverenigingen geven dan acte de présence en het valt op dat geen enkele, het Delfts Studenten Corps voorop, geprotesteerd heeft tegen de uitsluiting van Wolbodo. Dat betekent dat in de besturen de spruitjesgeur overheerst als we tenminste niet te maken hebben met een singuliere daad van lafheid.
Waar gaat het over ? De gestrafte club is van oorsprong een katholieke gezelligheidsvereniging die destijds om onduidelijke redenen de heilige Wolbodo, bisschop van Luik, tot patroon koos. Deze had mot met onze graaf Dirk III en stond voor het overige bekend om zijn mildheid ten opzichte van de armen. De vereniging heeft het katholieke al lang afgeschud. Het is een beetje een toevluchtsoord voor alternatieve studenten. Niet voor niets is de naam nu menschenvereeniging Wolbodo. Met sch en twee e´s. Je kunt zien dat ze rekening houden met transgenders en tegelijk in hun naamgeving een poging doen tot humor en lichtheid.
Op 14 juni organiseerde Wolbodo een ladies intro om vrouwelijke studenten kennis te laten maken met de sfeer op de vereniging. Men organiseerde een workshop tekenen. Een docentvan de faculteit Industrieel Ontwerpen zorgde voor vakkundige begeleiding. Op het podium poseerde een mannelijk naaktmodel. Of dat een lid van de vereniging was vermeldt het verhaal niet.
Naakt. Mannelijk naakt. Op het podium. Om te tekenen. In de bestuurskamers van de universiteit ontstond opschudding. Naakt! Naakt! Men stelde zich voor hoe geschokt meisjes konden zijn die er van huis uit niet gewend waren een persoon met tampeloeris en al na te tekenen. Ja zelfs, een dergelijke activiteit op levensbeschouwelijke gronden afwezen. Hoe vreselijk. Men besloot Wolbodo voorbeeldig te straffen. Want – zo zei Alex Lokhorst, toezichthouder van de TU Delft op de introductieweek – alles wat studenten doen straalt af op de universiteit.
De vereniging ontving een schrijven, getekend door rector magnificus Tim van der Hagen, hoogleraar atoomfysica. Ze was uitgesloten van de introductieweek voor eerstejaars. Wat een kleinzieligheid. Wat een benepenheid. Wat een onvoorstelbare lulligheid. Nog lulliger is het gegeven dat niemand aan de universiteit heeft geprotesteerd. Kijk eens een, Mariëtte Hamer heeft samen met een aantal studentenorganisaties een pact afgekondigd tegen grensoverschrijdend gedrag. Leuze: zonder consent ben je geen echte vent. Hiermee wordt bedoeld dat zoenen, vrijen en seks alleen met duidelijke wederzijdse instemming acceptabel is. Dat is natuurlijk uitstekend. Maar in de gesprekken rond dit pact is ook sprake van ¨schunnige liedjes die niet meer van deze tijd zijn¨. Dan kom je in de buurt van de preutsheid die we als samenleving dachten overwonnen te hebben. Datzelfde geldt voor de workshop modeltekenen met mannelijk naakt. Dat is nota bene al een eeuw of twee vast onderdeel van de opleidingen aan tekenscholen en kunstacademies. En dan gaat zo´n rector magnificus van ojee ojee doen zonder dat de universitaire gemeenschap hem terecht wijst of zonder dat de andere gezelligheidsverenigingen het onmiddellijk en nadrukkelijk opnemen voor Wolbodo.
Ben ik daar 74 voor geworden? Ik roep alle Delftse studenten met een echte academische instelling op zich aan te sluiten bij de Menschenvereeniging Wolbodo. Volgens het bestuur kun je het beste rond een uur of zes ´s-avonds even langs komen op de sociëteit, Verwersdijk 102, Delft.
Laten wij ondertusen luisteren naar een ondeugendlied van vroeger. Ik heb centrale verwarming en het diepste schuilhol van de stad. Uit 1940. Florence Desmond The deepest shelter in town. https://www.youtube.com/watch?v=IKwELrVhCTo