Column Han van der Horst – Lege blikjes
Lieve mensen, bent U tegenwoordig ook zoveel tijd kwijt aan het inleveren van de lege flessen? Waar je vroeger tussendoor even langs de automaat liep, kom je nu een enorme wachtrij tegen. Sommige klanten hebben hele vuilniszakken vol blikjes bij zich. Die proberen duidelijk hun schamel inkomen wat aan te vullen.
In de media lezen we over ontevreden klanten en klagende supermarkthouders. Zij hebben van deze nieuwe toeloop meer last dan gemak.
Als je zelf het statiegeld niet echt nodig hebt, kun je natuurlijk overwegen je eigen fust en lege blikjes aan een wachtende te geven. Tenslotte bestaat nu al bij veel supermarkten de mogelijkheid het statiegeld te doneren aan de Voedselbank. Nu kun je de lege flessen kwijt aan iemand die de paar centjes waar het om gaat, wél nodig heeft.
We kunnen natuurlijk ook met zijn allen besluiten voortaan met dit nieuwste ongemak in het dagelijks bestaan te leren leven.
Toch valt er méér te vertellen over die rijen. Zij zijn het gevolg van overheidsbeleid om plastic en blik zoveel mogelijk uit het milieu te krijgen. Dat kun je doen door er een prijs op te zetten en de gebruikers vervolgens de kans te geven hun geld terug te halen. Deze methode wordt al veel meer dan een eeuw toegepast.
Tijdens de Duitse bezetting – toen er een glastekort heerste – werd er streng opgetreden. Als de vuilnisman glas in de afvalbak aantrof, nam hij het vuil niet mee. Ookvolgde een stevige boete. In de winkel kreeg je pas een fles met inhoud, als je eerst een lege inleverde. Mensen die nu hun volkstuin met butagas verwarmen, kennen deze aanpak.
Daar doel ik niet op. Ik doel op iets anders. Beleidsmaatregelen van de overheid hebben vrijwel altijd onbedoelde effecten. Tijdens de kabinetten Rutte zijn wij er zelfs aan gewend geraakt dat die onbedoelde gevolgen veel belangrijker blijken dan wat men er mee probeerde te bereiken. Dat is nu ook met het statiegeld het geval. Het bedrijfsleven is blijkbaar niet bij machte de schadelijke stoffen die zij in de vorm van verpakkingen, flessen en blikjes het milieu in brengen, na gebruik op een behoorlijke manier weer in te nemen. Van supermarkten tot multinationals wisten zij ruim van te voren dat deze maatregel er aan zat te komen. Niets gedaan. Niks voorbereid en nu moeten de klanten op de blaren zitten: ze staan lang in de rij. Dat niet alleen. Die rijen demonstreren nu in alle steden en dorpen dat Nederland een veel minder gaaf land is dan de premier en zijn vrienden voorgeven. Heel veel mensen in onze omgeving hebben die paar centen klaarblijkelijk hard nodig. Ze lopen door de stad en nemen alles mee waar je statiegeld voor kunt krijgen. Teveel Nederlanders kijken daar overheen omdat ze denken dat niemand in ons land gebrek hoeft te lijden op een paar drugsverslaafden of alcoholisten na. We hebben immers een geweldige verzorgingsstaat. Top of the bill zei de voormalige CDA politicus Jack de Vries, die nu in de raad van commissarissen van Chemours zit, U weet wel van de Pfas.
Voor de lege flessenautomaat wordt u dagelijks bewezen dat armoede ook mensen zoals U en ik treft. Voor hetzelfde geld staat U daar over een half jaar ook met een vuilniszak vol verzamelde blikjes omdat er geen ondersteuning vanwege de hoge energiekosten meer wordt uitbetaald vanwege de val van het kabinet. De wet die de laagst betaalden nog eens met €1300 uit de brand zou helpen, of liever gezegd in de brand, die loopt vanwege de Haagse perikelen nu al vertraging op. Denk daaraan voor U een blikjesverzamelaar met misprijzen aankijkt. En dan nu: brother can you spare a dime https://www.youtube.com/watch?v=wKRab92Q2RU