Column Martijn Vroom – Sociale verplichtingen
Het is niet het goede woord, ‘verplichtingen’. Zelf ben ik helemaal niet van de school die zegt ‘als je doet wat je leuk vindt hoef je geen dag te werken’. Nee, ik vind m’n werk gewoon – meestal – heel leuk. Afgelopen vrijdag mocht ik bijvoorbeeld een meneer bezoeken die 100 is geworden. Bloemen brengen namens de gemeenschap. Heerlijk.
Honderd.
Hij hing – letterlijk – uit het raam toen de Hindenburg in Rotterdam landde. Ja, inderdaad, die zeppelin die later in de brand ging. Wat ik leerzaam vond aan dit bezoek is dat het lastig is om heel oud te worden, als je nog steeds zo scherp van geest bent. Want veel van de activiteiten die we met elkaar organiseren voor oudere mensen, zijn gericht op ‘zo goed mogelijk oud worden’. En op ‘activeren’. Maar deze meneer z’n geest hoeft niet geactiveerd, althans niet op die manier. Wat is het dan fantastisch dat er ook een inloop is voor mensen zoals hij. Scherp van geest, hoog in leeftijd. En of ik daar dan ook een keer langs wil komen voor een lezing over het burgemeesterschap. Niets liever!
Verder mag ik naar de installatie van de nieuwe burgemeester Ridderkerk. Superleuk, want dat is een van ‘mijn’ oud-wethouders. De installatie van een burgemeester is al bijzonder en dit maakt het echt extra speciaal.