We zitten in crisis. Na de corona-crisis gingen we naadloos over in de Oekraïne-crisis. We vangen ons deel aan vluchtelingen netjes op. Sterker nog, meer dan netjes, want we zorgen goed voor ze. En met ‘we’ bedoel ik onze hele gemeenschap. Taalles, zwemles, fietsles, een gastvrije gemeenschap.  Omdat er mensen in nood voor onze neus staan. Daarnaast zijn vluchtelingen die zich vervelen en het moeilijk hebben niet altijd de meest prettige buren.

Ondertussen zitten we in nog een andere crisis. De meeste mensen weten wel dat we de afgelopen 20 jaar ongeveer 1 miljoen huizen te weinig hebben gebouwd. Dat is de groei van de woonbehoefte. Een miljoen huizen. De wachtlijst om in Krimpen te mogen huren bij QuaWonen is langer dan een studie duurt. Oftewel: als je je inschrijft als je 18 wordt, heb je nog geen flatje als je afstudeert.

En met een gewone, prima betaalde baan krijg je in Nederland niet voldoende hypotheek om een huisje te kopen. Zelfs niet met de bizar lage rente van de afgelopen jaren. En dan gaat die rente binnenkort ook nog eens omhoog, vanwege de grote inflatie.

De enige oplossing is veel bouwen.

Krimpen is volgebouwd.

Maar met voldoende huizen?