Dames en heren, hedenavond behandelen wij met U het thema naaktlopen. Dat raakt namelijk de laatste tijd de actualiteit en dan niet alleen op het incidentele maar ook op het structurele niveau.
Eerst het incidentele niveau. In Scheveningen staat tegenwoordig het Intell Hotel. Dat geeft de gasten met enorme glazen ramen een fenomenaal uitzicht op de Noordzee. Dat ze zelf daardoor ook in de kijker staan, hebben die hotelgasten niet door. Of het kan ze niet schelen. Voor het raam laten zij hun badjas van het lijf af glijden alvorens in de Jacuzzi te stappen. Of ze lopen in al hun glorie rond om het lichaam maximaal te laten profiteren van de zon en van de gezonde zeelucht. Dat heeft tot enig gemor geleid onder wandelaars op de boulevard: ze willen ongevraagd geen blote lijven in het vizier krijgen. De leiding van het hotel haalt er de schouders over op. Het is aan de gasten zelf of zij de gordijnen willen sluiten. De meesten zijn als koning Willem III, die met vakantie in Lausanne ook altijd graag in zijn blote kont op het balkon ging staan, juist als de veerboot voorbijkwam. Hij wilde nog een regiment soldaten uit Nederland laten komen, toen de gemeente hem wegens dit gedrag beleefd op de vingers tikte.
Nu zijn er discretere vormen van je bloot geven. Afgelopen weekend hield de Dortse naturistenvereniging Goed Af in het kader van de Nationale Open Dag voor Naaktrecreatie open huis. Ze heeft een prachtig kampeerterrein aan de Smitsweg. Met splinternieuw zwembad. Volgens het AD heeft de vereniging nu nog 250 leden. Er kunnen er dus best meer bij.
Naturisme heeft iets bevrijdends zoals alle bezoekers van naaktstrandenen sauna’s uit eigen ervaring weten. Als alle textiel eenmaal in de plastic zak verdwenen is, heerst er geen lichaamsdiscriminatie meer. Iedereen wordt geaccepteerd zoals hij of zij is. Dat gebeurt vanzelf. Dat gaat op een heel natuurlijke manier. Zo ontstaat wederzijds respect. Niemand hoeft zich te schamen voor zijn lichaam. Niemand loopt er armoedig bij. Voor shinen en anderen verblinden door je aanwezigheid bestaat geen kans. Dat verdwijnt allemaal zodra iedereen zich weer voor het gewone leven heeft aangekleed, maar de tijdelijke illusie van echte gelijkheid en echt respect was toch een prettige ervaring.
En dan komen wij nu op het structurele niveau, dames en heren. We zijn bijna allemaal de afgelopen twee jaar minder dan ooit de deur uit geweest. Vooral tijdens de strengere lockdowns was er weinig reden om de straat op te gaan. Daar was toch niks te beleven. En bezoek kwam er ook niet. Ik weet niet of het met U was, maar ik had sterk de neiging het moment van aankleden steeds verder uit te stellen. Ik denk dat heel veel mensen deze ervaring deelden en de halve dag in hun blote kont door het huis gelopen hebben. En anders scheelde het niet veel. Je moest natuurlijk oppassen als iemand onverwacht wilde videobellen maar voor de rest was er geen vuiltje aan de lucht. Wees eerlijk, dat was best een aangename ervaring. Zo in je blote bast, door niets bekneld behalve door de coronaregels.
Ik ben dan ook benieuwd of dit allemaal blijft hangen als over een tijdje deze epidemie in het vergeetboek raakt. Dat we de vrijheden die we noodgedwongen thuis hebben gevonden, blijven koesteren. Of dat we zo snel mogelijk met een zucht van verlichting terugkeren naar het oude normaal: in de ochtend een snelle douche, aankleden, haastje repje ontbijten als daar tijd voor is of anders met een kartonnen beker coffee to go naar het afgeladen station. Zouden we daar werkelijk naar terug willen? Naar die tredmolen?