Als de voetbalkantines in onze regio open zouden zijn, is dit het gesprek van de zaterdagmiddag: de val van Veronica Inside met de hoofdrol van Johan Derksen in dit tv-drama. En nu intussen de ene deelnemer de andere voor NSB-er heeft uitgemaakt bereikt de soap z’n hoogtepunt.
Want nog belangrijker dan voetbal zelf is het praten over voetbal. Of beter nog: gelijk krijgen in voetbalzaken. Een verbale strijd waarin nauwelijks regels gelden, geen scheidsrechter aanwezig is en gele en rode kaarten niet voorkomen. En rondom deze verbale vechtarena heeft Veronica een televisieformule gebouwd die vooral geld moet opleveren. Het is een pervers systeem: beledigingen en ruzies trekken kijkcijfers en die trekken weer adverteerders en dus: kassa!
Want de adverteerders die zich nu plotseling hebben teruggetrokken hebben natuurlijk een hele berg boter op hun hoofd. Want de recente uitspraken van Johan Derksen waren natuurlijk niet ineens iets anders dan dat we tot nu toe hebben gehoord. Al jarenlang vormen beledigingen, grof taalgebruik en denigrerende uitspraken over minderheden het hart van het programma. Daar leeft Veronica Inside van. Albert Heijn en Gillette hadden er klaarblijkelijk geen enkele moeite mee dat homoseksuelen, vrouwen, of mensen met het Down syndroom vanwege die eigenschappen werden beledigd. Zo zei Derksen in 2017 dat ‘darters nog net niet het syndroom van Down hebben’.
De meest geschikte persoon om het optreden van Johan Derksen goed te analyseren en in een helder populistisch kader te plaatsen, is natuurlijk Johan Derksen zelf. Niet de Johan Derksen die in een interview als een soort rechtvaardiging achteraf uitleg geeft, maar gewoon de van-dik-hout zaagt-men-planken-Johan-Derksen van Veronica Inside.
Wees niet bang, ik ga zijn stem niet nadoen, dat lijkt me meer iets voor Erik van Muiswinkel. Of voor uw fantasie:
“Tsja, dan die zaak rond Johan Derksen. Ik heb het idee dat deze wereldvreemde journalist niet helemaal met beide benen in de maatschappij staat. Dit doe je toch niet? Een journalist met z’n volle verstand doet dit niet. Het is goed dat het nu in de publiciteit komt, want de heren journalisten denken zich alles te kunnen veroorloven. Kijk, dat Orakel uit Grolloo heeft een grote bek, maar het was natuurlijk een middelmatige voetballer. Sc Cambuur, Sc Veendam, niet echt namen waarvan ze in Zuid-Europa wakker liggen. Ik snap het wel, Derksen wil natuurlijk ook wel eens een keertje met de echte jongens meedoen, de jongens uit de grote stad, de jongens van het Nederlands Elftal. En daarom heeft hij een grote broek aangetrokken. Maar ja, als jij op een dag met zo’n grote broek aan de kleedkamer in stapt (u hoort nu de aanstekelijk lach van Van der Gijp aanzwellen) dan wordt die in het voorbijgaan binnen de kortste keren van je kont getrokken. En je weet natuurlijk nooit wat degene ’s bedoelingen hiermee zijn. (Intussen rolt Van der Gijp bijna van de lach uit z’n stoel en roept iets onverstaanbaars).
Want dat is humor in een voetbalkleedkamer. Dat weet Johan natuurlijk ook, die is niet van gisteren. Hij moet gewoon tegen een stootje kunnen. Dan maar zonder adverteerders en zonder televisie over voetballen ouwehoeren. Een leuke talkshow in een voetbalkantine. Dan wordt het weer wat het eigenlijk is. Misschien dat er nog een amateurclub in de buurt van Veendam een plekje vrij kan maken. Dan heb je gelijk een mooie titel voor die talkshow: De Lange Leegte.