Lieve mensen, het ligt natuurlijk voor de hand dat ik het vandaag met U ga hebben over Rob Roos, de provinciale coryfee van Forum voor Democratie, die in de Provinciale Staten de fractie aan gaat voeren. Misschien hebt U aan de nieuwe loopbaanstap van deze ICT-ondernemer uit Albrandswaard wel een bijdrage geleverd want er in de gemeentes waar De Late Avond te horen is nogal op de partij van Baudet gestemd. Zo van: hoe zal hij zich gedragen? Zou hij wel overweg kunnen met de leiding in Amsterdam, die nogal autoritair uit de hoek kan komen, naar het schijnt.. In het AD heeft Roos al gezegd dat hij een nuchtere Rotterdammer is , dit in tegenstelling tot Thierry Baudet. Rob Roos lijkt me zo’n zakenman die denkt dat hij de methodes van het bedrijfsleven met zijn korte lijnen en zijn duidelijke doelstellingen in gemeente- of provinciehuis kan invoeren. Meestal zitten ze na een paaar weken vast in het web van de bestuurlijke procedures. Of anders krijgen ze in raad of staten de rol van Gekke Henkie toegebedeeld.
Maar wie weet hebben we te maken met iemand van een heel ander kaliber en geldt dit ook voor zijn fractiegenoten. Alles is speculatie. “Wacht op onze daden” zei Thorbecke toen hij net minister was geworden.. Iets anders zit er voor ons evenmin op. Ik zal dus niet proberen de Joost Vullings of de Jair Ferwerda (huu!) van de Late Avond uit te hangen.
In plaats daarvan heb ik een rechtstreeks advies aan alle politici die nu bezig zijn het bestuur van de provincie samen te stellen. Heb in ieder geval oog voor het kleine initiatief. Schep daar ruimte voor. Zit het niet in de weg met allerlei regels of de mededeling dat dit geen beleid is. Ik zal daarvan een voorbeeld geven. Door de wijk Schiedam Oost rijdt sinds korte tijd een riksja, een fietstaxi. Dat ding is speciaal bedoeld voor bejaarden uit de buurt die wat minder ter been zijn en daardoor moeite hebben de activiteiten in de buurt te bezoeken. Zelf de fiets pakken zit er dan meestal ook niet meer in.
De Schiedamse fietstaxi is wel een vervoermiddel van deze tijd. Er zit een accu op en een elektromotor. Er is plaats voor twee passagiers. Waarom een riksja en geen gesloten voertuig? Senioren missen de frisse wind door hun haren uit de tijd dat zij nog zelf in het zadel zaten. De fietstaxi geeft een vergelijkbare sensatie.
Het is wat ze in Indonesië een becak noemen, een afgeleide van de bakfiets met de bestuurder achter de passagiers. In Dakha, Bangladesh, zit de bestuurder voorop aan het stuur met achter zich de passagier bovenop de as met de twee wielen en op de Filipijnen is de riksja een fiets met zijspan. Dat schijnt trouwens voor de bestuurders de meest gezonde versie te zijn. Riksjarijden is een zwaar vak zoals iedereen weet die Azie een beetje kent. Hoe dan ook, de introductie van de fietstaxi in Schiedam Oost voor korte ritjes is een buitengewoon goed idee dat het verdient om gekopieerd te worden. Je kunt je er van alles bij voorstellen. In Dakha rijden ook vrachtriksja’s met een platte laadbak. Dat zou een geweldige service kunnen zijn voor winkelcentra en supermarkten om de klanten te helpen de afstand te overbruggen naar de parkeerplaats vanuit de autovrije binnenstad of zo. Is handiger om met een ijskast of zo te beladen dan een orthodoxe vaderlandse bakfiets.
In een land als het onze ga je dan kijken, of het wel allemaal past in de regels en of dit zo maar kan in plaats van dat men zich afvraagt hoe men dit initiatief kan ondersteunen en tot een succes kan maken zonder dat er ongelukken van komen. En dat je met die dingen geenCO2 uitstoot moet voor een man als Roos bijvoorbeeld geen reden zijn om het weg te lachen omdat het toegeven is aan wat hij klimaatwaanzin vindt. Een beetje op die manier naar de dingen kijken, sine ira et studio, sans parti pris. Zonder vooroordeel, ideologisch of anderszins. U ziet, ik kan ook een uil de lucht in laten gaan.