Column Han van der Horst – Noodpakket? Bekijk de oude spulletjes van oma
Lieve mensen, U hebt vast ook gezien hoe minister David van Weel ons met zijn zuinige mondje opriep minstens voor drie dagen water en leeftocht in huis te halen. Het kan gebeuren dat de stroom uitvalt en de maatregelen van de overheid pas na een paar dagen effect hebben. In de tussentijd sta je er als burger alleen voor. Ik moest denken aan de verhalen van mijn moeder uit de hongerwinter. Ze was toen een meisje van 23 jaar en ze reed op een fiets zonder banden de boerderijen af in de hoop wat te eten bij elkaar te schooieren. Zonder veel succes want het hele platteland rond Rotterdam en Den Haag was al afgegraasd. Wie eten wilde vinden moest op den duur doorlopen met fiets en handkar tot in Overijssel en dan was het nog oppassen geblazen voor de Nederlandse ambtenaren van de Economische Controle Dienst want die namen alles zonder pardon in beslag omdat het ging om voedsel dat aan de distributie werd onttrokken.Daaraan moest ik denken en hoe gemakkelijk ons leven is geweest en hoe slecht wij voorbereid zijn op noodsituaties. In ontwikkelingslanden draaien ze hun hand voor drie dagen zonder stroom of internet niet om. Wij weten niet wat we in zo´n geval moeten doen. Er is een website van de regering Denkvooruit.nl met tips over de samenstelling van een noodpakket: kaarsen, lucifers, kopieën van belangrijke papieren en paspoorten, houdbaar voedsel zoals peulvruchten in blik, een radio met batterijen et cetera. Een serieuze regering laat het natuurlijk niet bij bezweringen en een website. Die zorgt ervoor dat noodpakketten in de supermarkt voor redelijke prijzen verkrijgbaar zijn maar we hebben in Nederland een stel clowns in een net pak die doen of ze minister zijn. Dit terzijde. Ik zat na te denken. Eigenlijk zouden we dingen uit oma´s tijd, die nu misschien nog ergens op zolder of in de kelder staan in ere moeten houden. Mijn oma liet het rundvlees altijd urenlang sudderen op het oliestel. Dat was een noodzakelijk onderdeel van elk huishouden. Wekelijks kwam de peterolieboer langs met een kan petroleum. Voor als de nood aan de man komt moet je in ieder geval zo´n oliestel in huis hebben met verstelbare langwerpige pitten van textiel. Ik weet niet waar je nog nieuwe kunt krijgen. Dan kun je in geval van nood koken, in de avonduren bijgelicht door een paar stormlampen die eveneens op olie branden. Er komt heel behoorlijk licht uit maar beter is de petroleumvergasser. Met een pompje vergast U de olie en brengt zo een gaskous aan het gloeien. Dat licht kan tegen dat van een electrische lamp op. Eveneens op vergassen van petroleum is de primus gebaseerd. Dat is een kooktoestel met een gasvlam die ideaal is voor primitieve omstandigheden. U hebt dus dit soort apparaten nodig en voldoende petroleum. De prijzen wisselen nogal. Ik denk wel dat je voor honderd euro petroleum in huis moet halen. Koop voor de olielampen speciale lampolie.
Kampeerders komt dit alles zeer bekend voor. Inderdaad ben je met behoolijke kampeeruitrusting, compleet met slaapzakken om warm te blijven, een heel eind op streek . Voor de rest is het een kwestie van maaltijden in blik en voldoende drinkwater. De overheid zegt: drie liter per persoon per dag. Dat lijkt me rijkelijk weinig.
Dan volgt vers twee waar de overheid wijselijk over zwijgt: wat doe je als de buren wanhopig aankloppen om hulp? Laat U ze binnen? Of hebt U een honkbalknuppel klaar staan voor iedereen die U en Uw gezin benadert in de chaos die zeker uitbreekt als gas, water en licht dagen lang uitvallen? Wat doet U dan? Is het dan de mens is den mens een wolf? Of laten onze steden en dorpen zich van hun beste kant zien? Misschien een mooi uitgangspunt voor een zondagse preek. En dan nu: Ernst Busch, wovon lebt der Mensch? https://www.youtube.com/watch?v=WVSO1YP9kOk