Er is de afgelopen week een heleboel te doen geweest rond de drooglegging van ontmoetingscentra voor bejaarden in Maassluis, lieve mensen. Moet ik nu bij wijze van mosterd na de maaltijd ook een duit in het zakje doen? Is alles niet al gezegd? Valt er nog iets aan toe te voegen?
Volgens mij wel.
Eerst de feiten. Maassluis kent twee ontmoetingspunten voor senioren. In een ervan had enige dronkenschap tot heibel geleid. De overkoepelende organisatie Seniorenwelzijn besloot daar de verkoop van alcoholhoudende dranken te staken. Toen ze ontdekten dat er in het tweede centrum nog volop getapt werd, verdwenen ook daar bier, wijn en jenever van de menulijst. Na veel protest werd bij gods gratie een advocaatje wel toegestaan, omdat dit net geen 15% alcohol bevat.
De stamgasten protesteerden. Zij hingen woedende spandoeken over betutteling aan de balkons en ze kregen onmiddellijk het publiek mee. Hoe durfde men oude mensen die Nederland met bloed zweet en tranen hadden heropgebouwd zo ontzettend te kleineren? Seniorenwelzijn verdedigde zich met het argument dat alcohol een maatschappelijk probleem is en dat drank niet bevorderend was voor het welzijn van de ouderen. Drank en het landelijk beleid ¨gezond oud worden¨ zijn in tegenspraak met elkaar.
De zaak kwam verleden week dinsdag in de gemeenteraad van Maassluis. De lafbekken aldaar weigerden zich over de affaire uit te spreken maar voordat ze de hete aardappel voor zich uit schoven werden ze eerst uitgebreid toegesproken door een vertegenwoordigster van de oudere Maassluizers, mevrouw Yvonne Boecks . Die hield een woedend betoog waaruit ik het volgende citeer: ¨Maar ouderen zijn ook nog gezagsgetrouw. Ze gaan dus niet rellend en vernielend over straat als ze het ergens niet mee eens zijn, die gaan niet met hun rollator en scootmobiel de A12 bezetten. Die mopperen in stilte, voelen zich betutteld, zijn vooral verdrietig maar schikken zich weer in het wat voor hen aanvoelt als het onvermijdelijke.¨ Mevrouw Boecks wist ook nog te melden dat de bobo´s van Seniorenwelzijn een bijeenkomst over krachtig ouder worden hadden georganiseerd die eindigde met een….borrel. Ik herhaal dat nog even met een borrel.
Wat is nu mijn punt? Mijn punt is dat wij – en niet alleen ouderen – te weinig bereid zijn het lot in eigen hand te nemen. En alle zegeningen die de bazen en baasjes in dit land en onze streek – die met de week irritanter worden – dat wij al die zegeningen aan ons voorbij laten gaan en ons eigen plan trekken. Er is een eenvoudige manier om ervoor te zorgen dat de drank weer terug komt in de ontmoetingscentra van Seniorenwelzijn. Neem je eigen borrel, wijn of bier mee. Vergeet de eigen glazen niet. Dat is goedkoper ook. Laat ze – treffende term in dit verband – allemaal het lazerus krijgen. Als er iemand komt van de organisatie om dat te verbieden dan vertel je die dat je niet met ze in gesprek bent en dat je graag met rust gelaten wilt worden. Als het ze niet bevalt, bellen ze de politie maar. Dan zullen we eens zien wat er gebeurt en hoe het afloopt. Het zou ook goed zijn als de oude Maassluizers Seniorenwelzijn eenvoudigweg laten weten van hun bemoeienissen niet te zijn gediend. ¨We hebben maar een ding voor U en dat zijn onze dovemansoren. Laat ons met rust. Laat je ouwe moer krachtig oud worden, dan doen wij het wel op onze manier¨. Niks spandoeken of een demonstratie houden met scootmobiels, niet protesteren maar doen. Neem je eigen borrel mee. En dan nu het beroemde lied Drink. Mario Lanza https://www.youtube.com/watch?v=48xbhit8ZRA