Lieve mensen, ik wil dit praatje beginnen met een klein gedachtenexperiment. U gaat verhuizen. U verlaat Uw straatje, Uw buurt, Uw stad en gaat in een andere omgeving wonen. U pakt Uw spulletjes in. U ziet erop toe dat de verhuizers alles keurig inladen. U stapt met de kinderen en de belangrijke papieren in Uw eigen auto om de verhuiswagen voor te zijn. Die komt uiteraard niet zo snel vooruit als U. Dat is geen probleem. U parkeert in het nieuwe wijkje. Overal zijn de luiken dicht of in ieder geval de gordijnen. Hier en daar ziet U mensen angstig door een gleufje naar buiten kijken. Kinderen of gestalde fietsen zijn nergens te bekennen. Elke deur is op slot. U gaat naar binnen. U laadt uit. U begint met het inrichten van het nieuwe huis. De volgende dag is alles hetzelfde. Het lijkt wel of de mensen met een boogje om U heenlopen.
Hoe voelt dat? Hoe zal het voelen voor de bewoners van het nieuwe Asielzoekerscentrum vlak buiten Dordrecht als zij horen dat de gemeente de omwonenden duizend euro maximaal geeft voor nieuw hang- en sluitwerk. Wat zegt dat? Op de sociale media lees ik hier en daar hoe dit weer eens bewijst dat die asielzoekers niet deugen. Lekker welkom.
Je kunt wat mij betreft hetzelfde zeggen over de omwonenden die blijkbaar geloven dat elke nieuwkomer een dief en een insluiper is. Moet U nu ook niet denken aan het oud Nederlandse spreekwoord: ¨Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten¨.
De omwonenden worden in ieder geval wel vertrouwd door de gemeente Dordrecht. Volgens het Algemeen Dagblad mogen zij duizend euro declareren voor hang- en sluitwerk. Hoe bewijzen zij dat zij dit geld daar werkelijk aan hebben besteed? Dienen zij de rekeningen van de vakhandel te overleggen? Die maak je tegenwoordig op de computer in een vloek en een zucht zelf. Moeten zij bovendien bewijsmateriaal aanleveren in de vorm van kopieën van bankafschriften? En iemand van de belastingdienst zei eens tegen mij: ¨Mijnheer, kassabonnen, die kun je per kilo kopen¨. Wordt het niet geaccepteerd als omwonenden volhouden contant te hebben betaald? Hoe oud mogen die bankafschriften zijn? Als omwonenden eerder al hang- en sluitwerk hebben aangebracht, komen zij alsnog voor vergoeding in aanmerking of is het dan dikke pech? Wanneer sluit de regeling? Welke boetebepalingen gelden bij klaarblijkelijke fraude want dat deze maatregel bijzonder fraudegevoelig is, staat buiten kijf. Je hoeft de gezichten van de omwonenden maar te zien, of je weet: let op je fatbike. Je bent die zo kwijt. Nu vraagt U mij natuurlijk: ben je wel eens in die buurt geweest, Han van der Horst?¨ Het antwoord is dan nee en ik ben sterk van plan dat zo te houden. Het is helemaal niet nodig dat ik die mensen zelf ontmoet. Ik weet zo ook wel dat je voorzichtig met ze moet zijn. Daarmee sluit ik me aan bij hun mentaliteit: ze hebben er geen idee van wie in dat AZC komen wonen. Toch weten ze nú al dat die lui niet deugen en dat ze van hun huis zo snel mogelijk een fort moeten maken. En dat het heel reëel is dat de belastingbetaler daarvoor opdraait. Dus dan mag ik van mijn kant ook het mijne concluderen over die omwonenden. Die denken: duizend euro, pik ik heb je.
Tot welke afstand worden Dortenaren trouwens als omwonenden van het asielzoekerscentrum aangemerkt? Vijftig meter? Honderd meter? Een kilometer? Vijf kilometer? Tien kilometer? Waar ligt de grens? Zou het gemakkelijk zijn aan duizend euro te komen door je al dan niet tijdelijk op een adres in de buurt van het AZC in te schrijven? Dat wordt nog een duur cadeautje van de gemeente Dordrecht aan zijn paranoïde inwoners. Je vraagt je af, hoe naïef ze daar op het Stadhuis zijn. De gebroeders De Witt draaien zich om in hun graf. Dien maar in je zogenaamde declaratie. Er ligt duizend euro op je te wachten.!
Wat daar in Dordrecht gebeurt, is een voorbeeld van klassiek vooroordeel. Dus eindigen wij klassiek. Angstdroom van Dortenaren en voor een enkeling misschien een wensdroom. Uit de operette Gasparone van Carl Millöcker: de rover Erminio dringt binnen bij de gravin https://www.youtube.com/watch?v=EWevKi_F398