Column Han van der Horst – Zuidzijdsedijk
Lieve mensen, U herinnert zich het vast nog wel; dat afschuwelijke ongeluk met een vrachtwagen in de buurtschap Zuidzijde. De chauffeur verloor de macht over het stuur. Hij daverde de dijk af zo een tent binnen waar de plaatselijke ijsvereniging een feest vierde. Zeven mensen verloren het leven. Er waren evenzovele gewonden. Dat is een zeer zware klap voor een gemeenschap met een dikke tweehonderd inwoners.
De vervolging van de chauffeur – uit Spanje – afkomstig, heeft grote aandacht getrokken. Hij beweerde zelf dat hij een epileptische aanval had tijdens het ongeval maar er zaten ook sporen van cocaïne in zijn bloed. Dat maakt het allemaal voer voor juridische fijnproevers. Het ongeval vond plaats op 27 augustus 2022 en tot een proces is het nog niet gekomen. Wel is de chauffeur na een afzonderlijke procedure door de rechter voorlopig vrij gelaten. Hij keerde naar Spanje terug wat niet betekent dat hij zich aan de komende rechtsgang kan onttrekken. Nederland en Spanje zijn immers lid van de EU. Bovendien hebben de twee landen een uitleveringsverdrag. Dat komt wel goed. Al duurt het lang.
Het zou nu voor de hand liggen als ik het volgende zei: pas als er vonnis is gewezen door de rechter, kan de wond die in Zuidzijde is geslagen, beginnen te helen. Dan kan de gemeenschap om zo te zeggen opnieuw beginnen.
Wat dat maar waar. Want in Zuidzijde zeggen ze dat het wachten is op het volgende dodelijke ongeval. Hoe zit dat? Eigenlijk hebben wij te maken met een klein lintdorp op de smalle Zuidzijdsedijk tussen de dorpen Piershil en Klaaswaal. Er zijn twee kleine uitstulpingen langs zijwegen maar die zijn van weinig betekenis.
Het ziet er allemaal heel schilderachtig uit langs die Zuidzijdsedijk. De huizen van de buurtschap staan vaak dicht tegen het wegdek aan. Het is Holland op zijn best. Wie rust zoekt op de akkers van de Hoeksche Waard kan daar tussen Piershil en Klaaswaal terecht.
Zou je denken. Zou je hopen. Zou je verwachten.
Maar het autoverkeer heeft de Zuidzijdsedijk als sluiproute ontdekt. De Hoeksche Waard speelt in de filemeldingen een waardige rol zeker nu er zoveel herstelwerkzaamheden plaats vinden aan de bruggen en tunnels die het eiland ontsluiten. Op de snelweg staat het maar al te vaak vast en dan zoek je als automobilist alternatieven.
Tegenwoordig raast er veel vrachtverkeer door Zuidzijde dat op het hele eiland niets te zoeken heeft maar probeert door uit te wijken naar binnenwegen tijd te winnen. Ook grote landbouwwerktuigen zijn steeds vakder op de Zuidzijdsedijk te zien.
En daar is die minder dan secundaire weg niet geschikt voor.
Je zou zeggen dat de gemeente Hoekse Waard na zo´n ongeluk voortvarend te werk gaat. Maar nu het kalf verdronken is, wordt de put toch niet gedempt. Er is geen sprake van dat de Zuidzijdsedijk met behulp van verkeersdrempels of van de plaatselijke versmallingen voor het doordenderend verkeer onaantrekkelijk wordt gemaakt. Er gebeurt nietrs. De bewoners van Zuidzijde voelen zich daardoor misschien wel meer in de steek gelaten dan door het maar aanslepende proces. Zij willen dat zij zelf en hun kinderen beschermd worden tegen het gevaar van het langs denderende verkeer dat in hun buurtschap zelf niets te zoeken heeft. Ze voelen zich onveilig en in de steek gelaten terecht.
Op het verre gemeentehuis in Oud Beijerland lullen ze over inspraakrondes, wijkoverleg en participtietrajecten. Dit ambtenaarlijk bargoens maakt het voor de inwoners van Zuidzijde alleen maar erger. Ze zijn eenzaam. Ze zijn onbeschermd. Ze hebben het gevoel dat ze het na de ramp die hun gemeenschap heeft getroffen alleen mogen uitzoeken.
Dat mág toch niet waar zijn? Dat kan toch niet zo blijven. Ik heb hier een beetje chassidische muziek. Instrumentaal. https://www.youtube.com/watch?v=wsJD7geTQwI