De derde zaterdag van juni is de nationale veteranendag. Die dag staat in het teken van de erkenning en waardering van de veteranen. Over de inzet van militairen kun je verschillend denken. Maar wat als een paal boven water staat: militaire inzet in landen ver weg of dichterbij, is namens ons allemaal.
Aandacht voor de betekenis van veteranen is goed. Erkenning voor het feit dat dit impact heeft op het leven van de uitgezonden soldaat – en de mensen om haar of hem heen.
Sinds april van dit jaar mag ik in het nationaal comité veteranendag zitten. Ook mocht ik recent meedenken met de veteranen ombudsman, die de veteranenwet aan het evalueren is. Of beter, die onderzocht heeft of de 342 Nederlandse gemeenten hun taken uit die wet wel afdoende uitvoeren.
Want behalve erkenning en waardering rondom veteranendag, zijn er meer taken voor gemeenten. Dat kan gaan over de WMO, de GGZ, maar ook onderwijs.
De inzet van het leger is deze jaren een stuk duidelijker op ons netvlies komen te staan. Het belang van een goede, goed uitgeruste en goed geoefende krijgsmacht is glashelder.
Laten we ook de mensen die de krijgsmacht vormen, waarderen. En deze week dan in het bijzonder: de veteranen.