Column Han van der Horst – Koningsdag en Prinses Amalia
Foto RVD Frank Ruiter
Lieve mensen, U hoort mij aan de vooravond van Koningsdag. De Oranjes gaan zich in Rotterdam gedragen zoals het Oranjes onder dergelijke omstandigheden betaamt. En wij zelf ook, elk in onze eigen rol. Het valt mij weer op hoe snel we de lockdowns met hun lege straten juist op hoogtijdagen, hoe snel we die zijn vergeten. Maar daar wil ik het met U niet over hebben. Ik wil naar de toekomst kijken. Een paar weken geleden heeft Alexander Pechtold, leider van D66 in ruste, gezegd dat het na Willem Alexander welletjes moet zijn met het Oranjehuis. Daarna wordt het tijd afscheid te nemen van de monarchie en terug te keren naar de republiek. Ja, terug te keren want ons land heeft een republikeinse staatsvorm gekend tot 1806. In dat jaar stuurde Napoleon ons zijn broer Lodewijk als koning op het dak en na de bevrijding van de Fransen in 1813 hebben enkele notabelen er voor gezorgd dat we opnieuw een vorst kregen.
Het zal in de praktijk nog niet meevallen een eind te maken aan de monarchie. Daar moet je namelijk de grondwet voor wijzigen. Die huidige grondwet regelt overigens wel wat er moet gebeuren als er onverhoopt geen oranjetelg mocht zijn met recht op op de troon. Dat zou bijvoorbeeld kunnen gebeuren als de Oranjes er zelf de brui aan geven. In dat geval worden er nieuwe verkiezingen gehouden voor de Tweede en de Eerste Kamer. Die komen dan in verenigde vergadering bijeen net als op Prinsjesdag. Ze kiezen een nieuwe koning of koningin, die wel twee derde van de stemmen moet hebben. De uitverkorene wordt dan de stamvader of de stammoeder van een nieuwe dynastie. Dat wist U niet, hè, dat het zo geregeld is. Ik kwam er ook pas achter toen ik op het internet in de grondwet navlooide wat er in stond over de Nederlandse staatsvorm.
Van de andere prinsessen weet ik het niet maar Amalia zegt zeker geen nee. Die heeft volgens mij best aardigheid in het koningschap. Dat kon je al merken aan de gebiologeerde manier waarop zij als meisje van tien jaar in de Amsterdamse Nieuwe Kerk de inhuldiging van haar vader volgde. Je kon haar zien denken: ¨Straks sta ik daar ook¨. En volgens mij gaat ze veel op bezoek bij oma, die haar dan allerlei anekdotes vertelt en de kneepjes van het vak leert, hoe je de minister president aanpakt bijvoorbeeld tijdens zijn wekelijks bezoek en hoe een vorstin zich gedraagt op een rampplek. Nee, die Amalia laat zich wél inhuldigen, daar hoeft niemand bang voor te zijn.
Op één ding hoop ik: dat zij niet besluit met een zogenaamde gewone jongen te trouwen. Het wordt na bijna een eeuw tijd voor een prins of een prinses met blauw bloed. Aan kandidaten geen gebrek en Amalia kan nog steeds haar hart volgen, als zij maar buiten Europa durft te kijken. In Azië en Afrika zijn nog talloze vorstenhuizen, die over het algemeen in hoge ere worden gehouden. Denk aan India, Maleisië of Indonesië. Of aan Afrika. Zou het niet leuk zijn als Amalia met een zoon of dochter van de Asantahene van de Asanti in Ghana thuis kwam? Of met een prins dan wel prinses uit de familie Morshidabad, in het verleden heersend over Bengalen. Ooit verhuurde een telg uit die dynastie een stukje grond bij Calcutta aan de VOC, waar nog tot 1824 het rood wit blauw wapperde, als ik mij niet vergis.
Er bestaat een voorbeeld. Tunku Tun Aminah Maimunah, dochter van sultan Ibrahim Iskander van Johore is in 2017 getrouwd met Dennis Verbaas, fotomodel. Dat is dan wél een gewone jongen maar toch geef ik dit aan U allen mee.
Hoe dan ook, een huwelijk dat tegelijk vorstelijk én inclusief is, zou de positie van het Oranjehuis stevig bevestigen. Er komt hoogstens nog discussie over de partner van de nieuwe koningin, mocht het een vrouw zijn. Krijgen we dan twee koninginnen of één koningin met een prinses gemaal. Ik denk: laten ze dat met hun tweetjes zelf uitzoeken. En hier is Albert de Booy met zijn onsterfelijke ¨Dat moet je niet doen Amalia. https://www.youtube.com/watch?v=–1e6eBKjSo&list=RD–1e6eBKjSo&start_radio=1