Beluister hier de column

Lieve mensen, ik had nog nooit van bakkerij Van der Waal gehoord. Ik ken nu de naam van dit oude ambachtelijke bedrijf, omdat het faillissement is uitgesproken. De zes winkels in Ridderkerk, Alblasserdam en Hendrik Ido Ambacht gaan nog niet meteen dicht maar het is de vraag of levering van vers brood nog mogelijk is. De curator gaat allereerst mogelijkheden voor een doorstart onderzoeken. Anders valt definitief het doek. Na 112 jaar.

Het is triest om te vertellen. De boel liep spaak vanwege de gestegen energiekosten. Daardoor kon men het uiteindelijk niet meer bolwerken. Het werk van vijftig personeelsleden staat op het spel. We hebben hier te maken met een typisch MKB-bedrijf voor wie de door het kabinet beloofde hulp veel en veel te laat komt.

De onverdiende en oneerlijke ondergang van bakkerij Van der Waal drukt ons met de neus op de feiten: we leven in een kwade tijd en de tijden worden kwader. Wie zich een paar jaar geleden een vast contract voor jaren bij een energieleverancier heeft laten aanpraten, voelt zich nu spekkoper. Maar ook voor zulke gelukkigen komt uiteindelijk het uur van de waarheid. Dan schiet de rekening  omhoog. Net zoveel mensen zijn zich wezenloos geschrokken van wat het energiebedrijf ineens van ze verlangt. We waren al bang dat onze kinderen het niet meer zo goed zouden krijgen als  hun ouders. Dat is nu wel zeker geworden. De verhoogde energieprijzen en de inflatiegolf –  mensen die inflatie hangt maar voor een deel samen met gas en licht, laat je niks wijs maken – de inflatiegolf betekent gewoon een algemene verarming. Heb je spaarcentjes dan zijn die vergeleken met verleden jaar al 17% minder waard geworden en je weet niet wat er nog gaat komen.

Hebt U dat ook dat U met meer dan gewone belangstelling op de weerberichten let en dan vooral de temperaturen. Als het nog een beetje zacht blijft, kunt U misschien het aanzetten van de verwarming tot begin november uitstellen. Dat scheelt weer een slok op een borrel. Ik heb mijn hele huis afgegraasd en alle apparaten met een waakstand rigoureus afgezet. Zinloze stroomverbruikers zoals elektrische klokjes in kamers waar ik soms dagen lang niet kom, zijn opgeborgen. Ik laat de computer nooit meer aanstaan als ik hem niet gebruik. Er branden alleen lichten in huis die ik kan zien. Het is een kwestie van opletten maar met deze maatregelen, kan ik de kosten van mijn stroomverbruik rond de 90 euro per maand houden. Verleden jaar of zo installeerde de Eneco een nieuwe meter die mij in staat stelt dagelijks mijn stroomverbruik te meten en dat doe ik ook. Alles bij elkaar is dan 90 euro nog een hele hoop geld. Daar komt het gas dan bij. Dat zal lastiger bij te houden zijn omdat ik een ouderwetse gasmeter heb van hetzelfde model als mijn oma destijds in huis had. ‘s-morgens zeg ik tegen mijn lief: “Ruik eens aan me”. Als ze vindt dat ik begin te stinken ga ik onder de douche. Niet vaker. Een analyse  van vorig jaar leerde dat ik bij gelijkblijvend gebruik uitkom op een totale energierekening van ongeveer 220 euro per maand. Mét de gesubsidieerde regeringstarieven. Dan heb ik nog het geluk in een redelijk geïsoleerd appartement te wonen. Met enkel glas had ik zeker het pad van bakkerij van der Waal betreden. Nu houd ik het hoofd wel boven water maar de oude dag – U mag gerust weten dat ik de 7 kruisjes ruimschoots achter de rug heb – de oude dag wordt er niet onbezorgder door. Wie weet maak ik zelfs de val van het westen nog mee.

Mensen, het volgende is van belang: we moeten elkaar in deze tijd vasthouden want als de gevolgen van deze crisis door de individuen afzonderlijk gedragen moeten worden gaan we allemaal te gronde. Niet meteen. Niet morgen. Maar overmorgen wel. De gouden eeuw is voorbij en wat we aan kwantiteit gaan missen, moeten we proberen door levenskwaliteit te compenseren. Houd elkaar dus vast. Geef elkáár niet de schuld. Met zijn allen zullen we overwinnen, stuk voor stuk gaan we ten onder. En wat mij betreft: I’ve got my love to keep me warm.  Billy Holiday (5) I’ve Got My Love to Keep Me Warm – YouTube