Column Han van der Horst – Dierenvoedselbank
Lieve mensen, ik wil het vandaag hebben over wanbegrip voor de tijd waarin wij leven. En wel bij gezagsdragers. Dat is gezien de gevaren die ons bedreigen een ernstige zaak. Daarom begin ik erover. En daarom is mijn inleiding ook zo lang. We zijn sinds 1945 nog nooit zo dicht bij een wereldoorlog geweest. Alleen de dreiging van een wederzijdse vernietiging door atoomraketten houdt Rusland en de lidstaten van de Navo nog uit elkaar. Zonder dat wapen had een van beide partijen al lang het risico genomen door te tasten en de grenzen van de ander te overschrijden, net als aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog toen de ene oorlogsverklaring de andere uitlokte. Dat durft nu – hoop ik – niemand aan. Toch heerst er allerwege een gekte die me niet bevalt. Ik herinner mij een beeld uit een college van professor Presser van meer dan vijftig jaar leden. Het ging over een crisis van rond 1840. De grote mogendheden van Europa dreigden elkaar te lijf te gaan om Egypte. Presser vertelde beeldend hoe de eerste minister van Frankrijk, Adolphe Thiers, die zich later om heel andere redenen de bijnaam “de bloedige dwerg” zou verwerven, hoe die Adolphe Thiers met zijn dikke buik over het tapijt schoof waarop landkaarten van het toekomstig oorlogsgebied lagen uitgespreid. Dat doen ze tegenwoordig niet meer zo. Nu hebben ze ongetwijfeld grote beeldschermen aan de wand waarmee ze de ene kaart over de ander kunnen projecteren en dat niet alleen, Ze kunnen dan het geheel opluisteren met rode lijnen, pijlen en kruisen. Thiers schrok nog net op tijd terug van een Europese oorlog. We moeten maar hopen dat dit ook nu weer zal gebeuren. En dan nog, er is al lang sprake van een economische oorlog. We zijn allemaal tien procent van onze koopkracht kwijt geraakt en het wordt nog meer want we willen af van de olie en het gast uit Rusland nog voordat we daarvoor een betrouwbaar alternatief hebben. Althans zo ziet Ben van Beurden, topman van Shell de situatie. Het Ministerie van Economische Zaken gaat er zijn best voor doen maar kan niet garanderen dat Nederland géén, dus géén koude of onbetaalbare winter tegemoet gaat.
Een ding is nu al duidelijk: de mensen met de kleinste inkomens gaan het meeste last krijgen van de economische oorlog die we tegen Rusland voeren. Zij hebben geen reserves. Hun persoonlijk economietje loopt aanzienlijk eerder spaak dan die van Rusland. Juist zij hebben nu alle steun nodig. Anders komen er scheuren in het draagvlak voor onze solidariteit met Oekraïne. We gaan zware tijden tegemoet. We zien de contouren van een ijzeren eeuw.
En precies op dat moment, onder die dreiging, bezuinigt de gemeente Schiedam de subsidie weg op de dierenvoedselbank. Die moet nu sluiten. Er is geen geld meer om aan blikjes en pakjes te komen.
Die dierenvoedselbank was een uitkomst voor mensen die zelf al van de voedselbank vraten en bij God niet meer wisten waar ze het geld vandaan moesten halen om hun huisdier eten te geven. Sommigen onder U zullen denken: wat is dat nu voor een luxe. Waarom moeten armlastige mensen zo nodig beesten in huis halen. Die mensen vergeten hoe dun het lijntje is tussen een burgerlijk bestaan en de financiële ondergang. Denk maar aan het verplegend personeel in dit gave land dat op straat komt te staan omdat de covid die ze in het kader van hun werk opliepen maar niet weg wil gaan. Nu staan ze voor een plotselinge terugval in hun inkomen die niet te compenseren valt want wie neemt zelfs in deze tijden iemand aan die is afgekeurd.
Het maatschappelijk draagvlak onder onze solidariteit met Oekraïne is essentieel. Daarom moeten we de lager betaalden laten merken dat zij er bij horen. Dat we met hen oorlog voeren en niet tegen hem. En dan is zo’ stompzinnige maatregel als het wegbezuinigen van een essentiële instantie als de dierenvoedselbank, een daad van kwaadaardige domheid. En als U die beesten in huis nog steeds een luxe vindt, dan moet U zich maar eens voorstellen dat U Uw lieveling laat inslapen omdat het allemaal te duur wordt. Wat je dan bij iemand aanricht. Dat doet de gemeente Schiedam en daarmee steunt die gemeente de goede zaak niet. En dit nummer van Al Jolson draag ik op aan alle klanten van de Voedselbank, die zich nergens voor hoeven te schamen maar de politiek wel. Luister naar Brother can you spare a dime. Waarom moet jij in de rij staan voor een zakkie genadebrood. Waarom jij? https://www.youtube.com/watch?v=4F4yT0KAMyo
