Beluister hier de column

Lieve mensen, in  Dordrecht moeten kamerbewoners op termijn een pand in het centrum verlaten omdat de rechter de huiseigenaar heeft verboden zijn bezit  op deze  wijze te blijven exploiteren. Tot vreugde van de buurt zal hij er nu twee dure appartementen in bouwen. In Molenlanden daarentegen gaf een rechter de huisjesmelker gelijk toen de gemeente hem wilde verbieden zes arbeiders uit Oost-Europa in dezelfde  eensgezinswoning te huisvesten.

Ja mensen, dat is allemaal van vroeger. Zulke rechtszaken zijn relicten uit een oude tijd. Wij hebben nu alles met een dak erop nodig om Oekraïense vluchtelingen te huisvesten. Overal spannen overheden zich in kantoren, voormalige bejaardentehuizen en andere panden geschikt te maken voor bewoning. Dit zal ongetwijfeld met belangstelling worden gevolgd door de 40.000 thuislozen in ons land die de afgelopen jaren van de overheid voornamelijk gelul te horen kregen en dat ze zelfredzaam waren.

Er is zelfs al voorgesteld semi-permanente dorpen te bouwen voor deze nieuwkomers. Dat zal dan wel op buitengewoon korte termijn moeten gebeuren. Je hebt daar mensen en materiaal voor nodig. Dat in een tijd van onderbroken verbindingslijnen en stijgende prijzen. Ik kom trouwens vaak langs een oud pand, dat een half jaar geleden door Oekraïense bouwvakkers prachtig is gerenoveerd. Die zullen nu wel ergens aan het front liggen. Ik heb zo´n idee dat ook het gebruikelijke optrommelen van Polen en Bulgaren de komende tijd niet zo gemakkelijk meer lukt.

Aan de andere kant: in noodsituaties wordt vaak mogelijk wat anders vast liep op regels en bezwaren.

Hele dorpen bijbouwen is natuurlijk een slecht idee. Het is voor integratie, leefbaarheid en de beschikbaarheid van faciliteiten zoals een dokter, een veel beter idee  straten en rijtjes huizen bij te bouwen op plaatsen waar dat kan: in of aan de rand van elke bebouwde kom. Dat zou voor de vele gemeenschappen in onze streek een overzichtelijke uitbreiding betekenen. Wijngaarden krijgt er een straatje bij, Tinte ook. Wie weet moet je zelfs lintbebouwing aandurven langs bestaande wegen. Dan is het noodzakelijk  onteigeningsprocedures te versnellen. Daar hoort dan wel een meer dan behoorlijke compensatie tegenover te staan voor de getroffen grondeigenaren. Zo gaat alles op de schop wat we aan uitgangspunten rond de ruimtelijke ordening zo lang hebben gehandhaafd. Alles staat op zijn kop.

Alles staat op zijn kop. We beleven de nadagen van het Oude Europa. We staan op de drempel van een nieuwe tijd. Dat wordt vast niet zo´n fijne. Tenzij het in Oekraïne met een maand of wat afgelopen is. Maar daarvoor zijn wonderen nodig en je kunt er  beter vanuit gaan dat het Opperwezen voorlopig niet in de stemming is om ze te doen.

Er zit niets anders op: de komst van zoveel Oekraïners dwingt ons de totale woningnood met noodmaatregelen te lijf te gaan. We moeten erkennen dat de situatie van nu met exploderende huizenprijzen en wachttijden voor sociale huurwoningen van tien of meer jaar gelijk staat met een nationale ramp. Dat vergt zeer uitzonderlijke maatregelen. Vergeet niet dat Nederland zich met zijn bondgenoten in een oorlog bevindt, die op economisch terrein wordt uitgevochten omdat we bang zijn voor Poetins atoombommen. Die oorlog zal lang duren en grote offers vergen van de burgers. Om het vol te houden moeten we elkaar vasthouden. Je kunt geen mensen langs de weg laten staan. Anders is het gauw afgelopen met de solidariteit. O ja, om woonruimte vrij te krijgen: hef de voordeurdelersregeling in de bijstand niet een beetje maar totaal op. Nu. Meteen. Prioriteit één: laten mensen zoveel mogelijk bij elkaar blijven wonen. En nou muziek. Iets dat past bij het gevoel van zoveel Oekraïense vrouwen in Nederland met een geliefde aan het front. Rina Ketty zingt: ik blijf wachten https://www.youtube.com/watch?v=QeFf8CCh3Hw